Case study το πώς μπορείς να αρπάξεις ένα κόμμα υπό διάλυση, να ξεγελάσεις τους συνυποψήφιους και να σε ψηφίσουν μην εσύ έχοντας σοβαρό πλάνο, απλά πουλώντας παπανδρεϊκές και αμερικάνικες ατάκες. Κι όλα αυτά μέσα σε ένα μήνα…
Προφανώς ο Στέφανος Κασσελάκης θα κριθεί από τις πράξεις του εφεξής. Μπορεί να αναδειχθεί σε σούπερ πολιτικό, μπορεί σε αδιάφορο, μπορεί σε γραφικό. Ως τώρα επικοινωνιακά κερδίζει με τον safe τρόπο του να ανεβάζει βίντεο – και χάνει οπότε μιλά στην κάμερα πηγαίνοντας από γκάφα σε γκάφα.
Τι θα προσφέρει επακριβώς στον τόπο ο στη ζωή σύντροφός του που δεν προσέφεραν (άρα και δεν άκουσαν ανάλογη ατάκα) η Μιμή, η Νατάσα, η Περιστέρι, η Μαρέβα, φερ’ ειπείν;
Δεν με ενοχλεί να είναι γκέι ο άνθρωπος, ίσα ίσα. Με ενοχλεί να το πουλάει (ενώ άλλοι όπως ο Πατέλης και ο Γιατρομανωλάκης είναι άκρως διακριτικοί με τα προσωπικά τους).
Τιο μεγάλο στοίχημα είναι το κόμμα των 50 συνιστωσών, γεμάτο από ηλικιωμένα πολιτικά βαρίδια. Ο Αλέξης Τσίπρας δεν τα ενόχλησε και το πλήρωσε με την παραίτηση του. Αν όντως θέλει να κάνει σοβαρή δουλειά, θα φανεί άμεσα.
Και πάντα με την υποσημείωση ότι ο Κασσέλ έχει σβήσει τα πάντα από το διαδίκτυο και πέφτει σε αντιφάσεις αναφορικά με το παρελθόν του.
Κάτι μου λέει ότι θα γίνει ένας ακόμη Έλληνας, εξώφυλλο στο “Time”. Είτε όπως ο Ανδρέας είτε όπως ο Κοσκωτάς…
