Δεν μπορώ να δεχθώ, τόσα 24ωρα μετά, να παραμένουν εγκλωβισμένοι εκατοντάδες συμπολίτες μας.
Δεν μπορώ να δεχθώ ότι το κράτος γνώριζε τι ερχόταν και δεν προετοιμάστηκε για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της καταστροφής.
Δεν μπορώ να δεχθώ ότι,.ενώ υπάρχουν χιλιάδες χέρια διαθέσιμα να συνδράμουν (ο στρατός ας πούμε), καθόμαστε και βλέπουμε απαθείς στο χαζοκούτι το δράμα τους.
Δεν μπορώ να δεχθώ ότι ενώ υπάρχουν λύσεις (αν σε αυτό το μπουρδελοκράτος δεν μπορείς να βρεις δέκα ελικόπτερα), όπως διανομή τροφίμων και φαρμάκων με drones, οι πληγέντες επιβιώνουν χάρη στους γείτονες, τους εθελοντές και ελάχιστους από ΕΜΑΚ.
Δεν μπορώ να δεχθώ να είμαστε σε κάθε, μα κάθε, καταστροφή έρμαιοι της φύσης χωρίς πρόληψη, χωρίς αντιμετώπιση, χωρίς κανένα πλάνο για τους πληγέντες. Κανένα πλάνο. Μόνο προσευχές και εκκλήσεις.
Δεν μπορώ να δεχθώ να μην υπάρχει κανένας συντονισμός κεντρικά ώστε να βοηθηθούν τόσοι χιλιάδες συνάνθρωποί μας.
Απλά δεν.
Δεν υπάρχει, ούτε υπήρξε ποτέ κράτος σε αυτόν τον τόπο.
Η χώρα μας έχει ανάγκη από βρώμικα νύχια με καθαρά μυαλά.
