Το αντάμωμα του Ολυμπιακού με τη Λουντογκόρετς στον 3ο προκριματικό γύρο του Champions League συνιστά και τη 12η φορά που ελληνική ομάδα συναντά βουλγαρική στα Κύπελλα Ευρώπης. Όλες ήταν σε διπλά, νοκ άουτ παιχνίδια – και ουδέποτε σε όμιλο.
Απολογισμός; 14-1-7 υπέρ των Ελλήνων συνολικά και, επιμέρους, 9-0-2 επί ελληνικού εδάφους: μόνα βουλγάρικα «διπλά» ήταν της ΤΣΣΚΑ Σόφιας επί του Παναθηναϊκού. Και δεν υπήρξε ελληνικός αποκλεισμός στα τελευταία τους πέντε «ραντεβού», ήτοι από το 1988 και τον «πράσινο» αποκλεισμό.
Συνολικά, οι προκρίσεις είναι 7-4… υπέρ μας.
Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν υπέρ τους την παράδοση απέναντι σε ομάδες από τη Βουλγαρία μετρώντας έξι νίκες σε οκτώ αγώνες, οι προκρίσεις είναι… 2-2.
1966-67, Πρωταθλητριών, 1ος γύρος: ΤΣΣΚΑ Σόφιας – Ολυμπιακός 3-1 και 0-1
Στη βουλγαρική πρωτεύουσα η ΤΣΣΚΑ επικράτησε μάλλον εύκολα, έχοντας και δύο δοκάρια (59’ Βασίλεφ, 64’ Πένεφ, 90’ Τσάνεφ / 30’ Παπάζογλου) και στη ρεβάνς το γκολ του Σιδέρη από το 15’ δεν αποδείχθηκε αρκετό. Ηταν η πρώτη παρουσία των Πειραιωτών στον θεσμό από το 1959-60 και τον παλικαρίσιο αποκλεισμό από τη Μίλαν.
1972-73, Πρωταθλητριών, 1ος γύρος: ΤΣΣΚΑ Σόφιας – Παναθηναϊκός 2-1 και 2-0
Πρόκειται αναμφίβολα για μια από τις πιο τρελές ιστορίες στην ιστορία του παγκοσμίου ποδοσφαίρου καθώς έφτασαν οι δύο ομάδες στα πέναλτι, ο ρέφερι έχασε το μέτρημα (!) και η UEFA αποφάσισε την επανάληψη του αγώνα. Και όμως συνέβησαν όλα αυτά, στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1972.
Στο πρώτο παιχνίδι στη Σόφια, ο Βερόν ισοφάρισε στο 59’ το γκολ του Κόλεφ, αλλά ο κεραυνός του Αντωνιάδη στο 64’ βρήκε στο δοκάρι και τελικά ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε με 2-1 από γκολ του Ζίκοφ. Στη ρεβάνς, η ομάδα του Φέρεντς Πούσκας ήταν καταιγιστική στο πρώτο ημίχρονο, προηγήθηκε με δύο γκολ από Βερόν στο 2′ και Ντεμέλο με πέναλτι στο 20′, ακυρώθηκε και γκολ του Γραμμού ως οφσάιντ αλλά οι Βούλγαροι μείωσαν με κεφαλιά του Τρένκοφ στο 67’. Το ματς πήγε στην παράταση, το σκορ δεν άλλαξε και όλα θα κρίνονταν στα πέναλτι, όπου ο Ρώσος διαιτητής, Βαλεντίν Λιπάτοφ τα έχασε στην καταμέτρηση! Ο ρέφερι έληξε τη διαδικασία (υπέρ των Βούλγαρων με 3-2) αναφέροντας ότι οι δύο ομάδες εκτέλεσαν από τέσσερα πέναλτι (!), ενώ οι παίκτες της ΤΣΣΚΑ είχαν εκτελέσει τρία…
Ο Παναθηναϊκός έκανε ένσταση την επόμενη μέρα και ενώ οι Βούλγαροι δεν είχαν φύγει ακόμα και η υπόθεση πήγε στην UEFA, η οποία εντέλει αποφάσισε την επανάληψη του αγώνα (και όποια προκρινόταν, θα έπαιζε με τον πρωταθλητή Ευρώπης, Αγιαξ, με τους «πράσινους» να ορέγονται μια… άμεση ρεβάνς του πρόσφατου τελικού του «Γουέμπλεϊ»!).
Από τις εισπράξεις του Παναθηναϊκού από τον αγώνα που έληξε με 2-1, παρακρατήθηκαν 5.500 δολάρια που δόθηκαν στην ΤΣΣΚΑ Σόφιας ως αποζημίωση για την έξτρα διαμονή μετά τον πρώτο αγώνα, ενώ τα έσοδα από τα εισιτήρια του νέου αγώνα θα μοιράζοντας πλέον μισά μισά στις δύο ομάδες.
Οι διάφορες φήμες που κυκλοφόρησαν από την ιταλική πρωτεύουσα έκαναν λόγο για επαναληπτικό στην «αιώνια πόλη», στη Βιέννη ή στην Αθήνα, ωστόσο το πιο βάσιμο σενάριο ήθελε η UEFA να αποφασίζει επαναληπτικό, ο οποίος θα διεξαγόταν στις 26 Οκτωβρίου στη Λεωφόρο (αν θεωρούνταν δεύτερος και όχι… τρίτος αγώνας). Όπως και έγινε.
Ο Παναθηναϊκός πρόβαλλε ως φαβορί, ωστόσο η ψυχρολουσία ήρθε πολύ γρήγορα. Μόλις στο 4ο λεπτό, ο Πέταρ Ζέκοφ άνοιξε το σκορ για τους φιλοξενούμενους. Η ελληνική ομάδα χρειαζόταν δύο γκολ για να ισοφαρίσει το σκορ των… προηγουμένων αγώνων και έχασε ευκαιρίες με τον Αντωνιάδη, τον Βερόν, τον Γονιό και τον Κώστα Ελευθεράκη και στο 62’ ο Κόλεφ σημείωσε νέο γκολ για τους Βούλγαρους, με τον Βασίλη Κωνσταντίνου που κάθισε στο τέρμα να φέρει ξανά ευθύνη.
Στον επόμενο γύρο, ο Άγιαξ νίκησε και στα δύο παιχνίδια (6-1 συνολικό σκορ) και έφτασε μέχρι την κατάκτηση του τροπαίου, ωστόσο τη νέα σεζόν, οι δύο ομάδες συναντήθηκαν ξανά στον 2ο γύρο του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, με τους Βούλγαρους να κάνουν τη μεγάλη έκπληξη και να γίνονται η πρώτη ομάδα που σταματάει τον «Αίαντα« μετά από τρία χρόνια κυριαρχίας…
1978-79, Κύπελλο UEFA, 1ος γύρος: Ολυμπιακός – Λέφσκι Σόφιας 2-1 και 1-3 (παρ.)
Τέσσερα χρόνια μετά τον… Παλοτάι, οι «ερυθρόλευκοι» γνώρισαν ξανά αποκλεισμό ελέω διαιτησίας. Στο Καραϊσκάκη, στον πρώτο αγώνα, ανέτρεψαν το σκορ από το γκολ του Μπαρζόφ στο 44’ επικρατώντας με 2-1, με Κρητικόπουλο στο 51’ και Καλτσά στο 75’ αλλά στη Σόφια λύγισαν με 3-1, μειώνοντας με τον Καλτσά στο 60’. Τα βουλγάρικα γκολ είχαν σημειώσει οι Μίλκοφ στο 47’, Πάνοφ στο 52’ και Βοΐνοφ στο 91’ της παράτασης.
Στη Σόφια λύγισε πραγματοποιώντας μια εξαιρετική εμφάνιση σε ένα πολύ έντονο και σκληρό παιχνίδι με αποβολές εκατέρωθεν και πολύ εχθρική ατμόσφαιρα αλλά και… φαλτσοσφυρίγματα από τον Ιταλό διαιτητή Καζάριν.
Σημειωτέον ότι, αργότερα, ο Τέοντορ Μπαρζόφ υπήρξε ποδοσφαιριστής του Πανιωνίου και μεγάλος σπεσιαλίστα στα φάουλ.
1983-84, Κύπελλο UEFA, 1ος γύρος: Λοκομοτίβ Πλόβντιβ – ΠΑΟΚ 1-2 και 1-3
Η κληρωτίδα τότε έκανε… το κέφι στον «δικέφαλο» αν και γενικώς εκείνη την εποχή δεν ήταν επιθυμητές ομάδες από το πάλαι ποτέ ανατολικό μπλοκ (ήταν και αντιεμπορικές). Η «Λόκο» μετείχε τότε, νωρίτερα, και στο Κύπελλο Ράπαν και βγήκε Ευρώπη ως κάτοχος του Κυπέλλου Σοβιετικού Στρατού (!), ενός τουρνουά που κράτησε από το 1983 ως το 1990 στη χώρα και ήταν κάτι σαν το σημερινό Λιγκ Καπ ορισμένων χωρών. Και, δη, ήταν ομάδα β’ κατηγορίας.
Η ομάδα του Παλ Τσερνάι πέρασε εντέλει με δύο νίκες: 2-1 στη Φιλιππούπολη, παίζοντας με παίκτη παραπάνω από το 24’ μετά την αποβολή του Σοτίρχοφ και σκοράροντας με τον Δημόπουλο στο 42’ και τον Γεωργόπουλο στο 51’, για να μειώσει με αυστηρό πέναλτι στο 70’ ο Σαντούκοφ.
Σημειωτέον ότι ο ΠΑΟΚ στο συγκεκριμένο παιχνίδι αγωνίστηκε… με κόκκινες φανέλες και μαύρα σορτς!
Στη ρεβάνς επικράτησε με 3-1 μεν, δύσκολα δε αφού η «Λόκο» προηγήθηκε στο 14’ με τον Ερανουσιάν, που έχασε τετ-α-τετ στο 39’ (!), στο 44’ ο Κωστίκος με κεφαλιά ισοφάρισε, στο 68’ ο Σκαρτάδος με κεφαλιά έκανε το 2-1 και το σκορ έκλεισε στο 75’ με πέναλτι ο Δημόπουλος.
1987-88, Κύπελλο Κυπελλούχων, 1ος γύρος: Βιτόσα Σόφιας – ΟΦΗ 1-0 και 1-3
Είναι η πρώτη πρόκριση που πέτυχε ο ΟΦΗ στην ιστορία του, σε ευρωπαϊκό θεσμό, εις βάρος της Βιτόσα, σημερινής Λέφσκι, ερχόμενος από τον πρώτο και μοναδικό τίτλο της ιστορίας του: το Κύπελλο Ελλάδος. Ως Κυπελλούχος την επόμενη σεζόν αντιμετώπισε τη Λέφσκι χάνοντας με 1-0 στη Σόφια αλά και την απέκλεισε κερδίζοντας με 3-1 στο Ηράκλειο.
Στη ρεβάνς τα γκολ πέτυχαν οι Τσίμπος (26′), Γ. Μαρινάκης (48′) και Χαραλαμπίδης (68′). Ωστόσο κάποια επεισόδια που έγιναν σε αυτό το παιχνίδι οδήγησαν στην τιμωρία της έδρας του ΟΦΗ, με συνέπεια το γνωστό ματς με την Αταλάντα στην Τούμπα, στον επόμενο γύρο.
1988-89, Κύπελλο Κυπελλούχων, 2ος γύρος: Σρέντετς Σόφιας – Παναθηναϊκός 2-0 και 1-0
Προκρινόμενος (εις βάρος της Ομόνοιας) στον β’ γύρο του Κυπέλλου Κυπελλούχων, ο Παναθηναϊκός βρίσκει απέναντί του τη Σρέντετς (νυν ΤΣΣΚΑ Σόφιας) από τη Βουλγαρία και θα αποκλειστεί με συνοπτικές διαδικασίες αφού στο «Νάροντνα Αρμια» (σ.σ. Στάδιο του Στρατού» ηττάται με 2-0 γνωρίζοντας από κοντά τις ικανότητες ενός τεράστιου ποδοσφαιριστή και έναν από τους μεγαλύτερους που έβγαλε το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο: το Χρίστο Στόιτσκοφ.
Ο Γκίντερ Μπένγκστον παθαίνει… πλάκα με «τον παίκτη που φοράει το 8», ρωτάει τιμή και του λένε, σύμφωνα με τον θρύλο, για 120 εκατ. δραχμές. Ο Γιώργος Βαρδινογιάννης σχεδόν άμεσα κινείται για την απόκτηση του Βούλγαρου που έκανε άνω κάτω την άμυνα του «τριφυλλιού» και στη ρεβάνς του Ολυμπιακού Σταδίου (1-0 με γκολ του Πένεφ) αλλά ένας στρατηγός που ήταν στη διοίκηση της Σρέντετς, ζητά τα διπλά.
Περνάει ο καιρός κι ενώ όλα δείχνουν ότι ο Στόιτσκοφ θα ντυθεί στα πράσινα, η Σρέντετς κληρώνεται στη συνέχεια με τη Μπαρτσελόνα του Γιόχαν Κρόιφ στο Κυπελλούχων. Ο Βούλγαρος βγάζει μάτια και ο Κρόιφ δίνει άμεσα εντολή να αποκτηθεί ο άσημος Βούλγαρος με κάθε κόστος: καταλήγει στη Βαρκελώνη έναντι 4,5 εκατομμυρίων δολαρίων!
1993-94, Κύπελλο UEFA, 1ος γύρος: Μπότεφ Πλόβντιβ – Ολυμπιακός 2-3 και 1-5
Η πιο εύκολο πρόκριση επί μιας άσημης βουλγαρικής ομάδας. Στη Βουλγαρία ο Ολυμπιακός νίκησε με 3-2 με γκολ από Αμανατίδη (12’), Τσιαντάκη (57’) και Μπατίστα (86’), τα γκολ των γηπεδούχων έβαλαν στο 44’ ο Μπακάλοφ και στο 87’ ο Χβόινεφ.
Στη ρεβάνς του Καραϊσκάκη οι «ερυθρόλευκοι», έχοντας σε μεγάλη βραδιά τον Μπεντ Κρίστενσεν, επικράτησαν με σκορ 5-1. Τον… χορό των τερμάτων άνοιξε ο Δανός στο 37’, με τους φιλοξενούμενους να φέρνουν το ματς στα ίσα στο 65’ με τον Ντιμιτρόφ.
Ο αείμνηστος Γιώργος Μητσιμπόνας στο 72’ έδωσε εκ νέου προβάδισμα και ο Νίκος Τσιαντάκης στο 76’ τριπλασίασε τα τέρματα για τον Ολυμπιακό. Στο 80’ ο Κρίστενσεν ανέβασε ακόμα περισσότερο τον δείκτη του σκορ και στο 85’ ο Ντανιέλ Μπατίστα διαμόρφωσε το τελικό αποτέλεσμα.
1994-95, Κύπελλο Κυπελλούχων, 1ος γύρος: Πιρίν – Παναθηναϊκός 0-2 και 1-6
Οι «πράσινοι» δεν είχαν πρόβλημα να επικρατήσουν στον πρώτο αγώνα με γκολ των Νιόπλια και Αλεξούδη, στο 100ό παιχνίδι του «τριφυλλιού» σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή διοργάνωση.
Στη ρεβάνς ο Παναθηναϊκός σημείωσε τη μεγαλύτερη σε εύρος νίκη του στο Κυπελλούχων. Οι «πράσινοι» διέλυσαν την Πιρίν με σκορ 6-1 με σκόρερ τους Αλεξούδη (6’ και 7’), Βαζέχα (30’, 87’ και 90’) και Μπορέλι (64’), με τους Βούλγαρους να βρίσκουν το γκολ της τιμής από τον Οράτσεφ.
Ηταν τα πρώτα ματς με τον Χουάν Ραμόν Ρότσα στον πάγκο, όμως έπεσε πάνω στην Μπριζ στον επόμενο γύρο κι ο ΠΑΟ αποκλείστηκε. Σαν να… μάζευε δυνάμεις για την πορεία που θα ακολουθούσε την επόμενη χρονιά ένα πράγμα!
1995-96, Κύπελλο UEFA, 1ος προκριματικός γύρος: Σλάβια Σόφιας – Ολυμπιακός 0-2 και 0-1
Εύκολη πρόκριση για τον Ολυμπιακό. Οι «ερυθρόλευκοι» του Σταύρου Διαμαντόπουλου είχαν στις τάξεις τους ένα μεγάλο αστέρι του πολωνικού ποδοσφαίρου, τον Αντρέι Γιουσκόβιακ που μόλις είχε αποκτηθεί. Στη Σόφια σκόραρε στο τέλος ο Πολωνός, και νωρίτερα (στο 80’) ο Ιλια Ιβιτς
Στη ρεβάνς νίκησε 1-0 με γκολ του Ίβιτς στο 10’, από φοβερή προσπάθεια και μπαλιά του Γιουσκόβιακ, ο οποίος έχασε πέναλτι στο 45′. Πήρε έτσι την πρόκριση, απέκλεισε τη σλοβένικη Μπράνικ Μάριμπορ αλλά κατόπιν έμεινε εκτός από τη Σεβίλλη.
2001-02, Κύπελλο UEFA, 3ος γύρος: ΑΕΚ – Λίτεξ Λόβετς 3-2 και 1-1
Εποχή Φερνάντος Σάντος στην ΑΕΚ και πρόκριση επί της Λίτεξ, αποκλείοντας στον προηγούμενο γύρο την κροατική Οσιγιεκ. Στο «Νίκος Γκούμας» είχε δοκάρι με τον Τσιάρτα στο 1’ και σκόραρε τρεις φορές… ως το 23ο λεπτό με Τσιάρτα (πέναλτι), Ζαγοράκη και Κωνσταντινίδη, αλλά και με τους Βούλγαρους να μειώνουν στο 30′ με τον Γιάνκοβιτς και στο 71’ με τον Ρακίτα.
Στη ρεβάνς η «Ενωση» πήρε 1-1 στο παγωμένο Λόβετς χάρη στην ποιότητα και την κλάση του σούπερ Κάρλος Γκαμάρα. Ο Παραγουανός αμυντικός που φόρεσε μια σεζόν τη φανέλα της ΑΕΚ, άνοιξε το σκορ με καρφωτή κεφαλιά κόβοντας τα πόδια των Βούλγαρων, που κατάφεραν απλά να ισοφαρίσουν στις καθυστερήσεις του ματς. Και τούτα σε ματς εν μέσω καταγγελιών για… λαγουδάκια που στάλθηκαν στον Ολλανδό διαιτητή… Πριν τον αγώνα οι υπεύθυνοι της ΑΕΚ κατήγγειλαν στον παρατηρητή της FIFA τις πληροφορίες που είχαν από Έλληνες δημοσιογράφους ότι το διαιτητικό τρίο συνέτρωγε παραμονή του παιχνιδιού με τον πρόεδρο της Λίτεξ και παρουσία εκπροσώπων του… ωραίου φύλου. Τελικά ο Ολλανδός διαιτητής Ρενέ Τέμινγκ έκανε πάντως ένα πολύ καλό ματς.
2002-03, Κύπελλο UEFA, 1ος γύρος: Λίτεξ Λόβετς – Παναθηναϊκός 0-1 και 1-2
Μετά κόπων και βασάνων και… απόλυσης η πρόκριση. Το μόνο θετικό στο Λόβετς ήταν το σκορ (1-0 χάρη σε αυτογκόλ), προσφέροντας μετριότατο θέαμα.
Ωστόσο με το κλίμα τεταμένο σε αποδυτήρια και εξέδρες και έναν Φερνάντο Σάντος όπου άπαντες δεν επιθυμούσαν στην ομάδα, το «τριφύλλι» πέρασε δια πυρός και σιδήρου για να πάρει το εισιτήριο στην επόμενη φάση, χάνοντας με 1-0 στο 90λεπτο και νικώντας με 2-1 στην παράταση, παίζοντας άθλια αλλά είχε νωρίτερα φάσεις με Βαζέχα και Ολισαντέμπε και δέχθηκε γκολ στο 93’. Στην παράταση και παρά τις επεμβάσεις του Στάβρεφ, οι Βαζέχα με κεφαλιά και σουτ σκόραρε δις δίνοντας την πρόκριση. Οι φίλαθλοι κατόπιν της λήξης του αγώνα αποδοκίμασαν τους παίκτες του Παναθηναϊκού (πλην Βαζέχα) και τον Σάντος, την ώρα που δεκάδες θερμόαιμοι χτυπούσαν με μανία τον πάγκο, μπροστά στα έκπληκτα μάτια του 4ου διαιτητή και του παρατηρητή της UEFA. Τα σχόλια δεν ήταν διόλου κολακευτικά για τον Πορτογάλο, ο οποίος έβλεπε το όποιο κεφάλαιό του να ξοδεύεται αλόγιστα ήδη από τον Σεπτέμβριο.
Γιατί; Διότι οι «πράσινοι» είχαν ξεκινήσει το πρωτάθλημα με ήττα 4-1 από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, ήττα 1-ο από την Προοδευτική στη Λεωφόρο και 1-0 από την ΑΕΚ.
Ακολούθησε μία νίκη επί του Ιωνικού με εξίσου άθλια απόδοση, απόλυση του Σάντος, επιστροφή του Σέρχιο Μαρκαριάν και πορεία ως τους «8» του UEFA με αποκλεισμό, στην παράταση, από την Πόρτο του Ζοσέ Μουρίνιο…
Όταν ο Ολυμπιακός κατακτούσε το Βαλκανικό Κύπελλο
Υπάρχει κι ένα ακόμη ματς που πρέπει να αναφερθεί. Κι αυτό διότι το 1963 ο Ολυμπιακός έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που κέρδισε τρόπαιο εκτός συνόρων (σε οποιοδήποτε σπορ) με την κατάκτηση του Βαλκανικού Κυπέλλου, διοργάνωση όπου μετείχαν οι δευτεραθλήτριες ομάδες της περιοχής.
Έχοντας πάρει την 2η θέση στην σεζόν 1960-61, κέρδισε έτσι το δικαίωμα συμμετοχής στο 2ο Βαλκανικό Κύπελλο, που άρχισε το 1961 και ολοκληρώθηκε το 1963, περνώντας από διάφορα στάδια. Στις 18 Σεπτεμβρίου εκείνης της χρονιάς (1963) σήκωνε το πιο σπουδαίο τότε τρόπαιο των Βαλκανίων σε μία διοργάνωση που είχε ακόμα αίγλη και λάμψη. Ήταν μάλιστα απίστευτος ο τρόπος με τον οποίο ήρθε αυτή η κατάκτηση. Ο Ολυμπιακός είχε νικήσει στο πρώτο ματς στο Φάληρο την Λέφσκι με 1-0. Έχασε με 1-0 στον επαναληπτικό και επειδή τότε δεν υπήρχαν ούτε παράταση αλλά ούτε και πέναλτι έγινε τρίτο παιχνίδι στην (ουδέτερη) Κωνσταντινούπολη. Ένας αγώνας που με σουτ του Μίμη Στεφανάκου λίγο πριν το τέλος του οι Πειραιώτες πήραν το νικηφόρο αποτέλεσμα – και το τρόπαιο.
Η επιτυχία του Ολυμπιακού σήμαινε πολλά για τον ελληνισμό εκείνης της εποχής, που περνούσε αρκετά τότε… Οι πανηγυρισμοί είχαν όλη την μεγαλοπρέπεια των μετέπειτα οπαδικών θριάμβων. Κόσμος στο αεροδρόμιο, πορείες και όλα τα σχετικά – ακόμη και συγχαρητήρια από τους φίλους του… Παναθηναϊκού!
Στους πανηγυρισμούς τότε ήταν ο κωμικός, Νίκος Σταυρίδης, πολύ γνωστός και μεγάλος Ολυμπιακός, που συνόδευσε την αποστολή στο Ελληνικό προς την Κωνσταντινούπολη και την υποδέχθηκε από την Πόλη. Και η Μελίνα Μερκούρη, που ήταν στην Πόλη τον Σεπτέμβριο του 1963 για την ταινία της «Τοπ Καπί». Και ας μην ήταν φίλαθλος του Ολυμπιακού.
Το παράδειγμα του Ολυμπιακού του 1963 με την κατάκτηση του Κυπέλλου ακολούθησαν ο Πανιώνιος (1971), ο Παναθηναϊκός (1977), ο Ηρακλής (1985), ο ΟΦΗ (1989) και ο Εδεσσαϊκός (1993). Όμως χρόνο με το χρόνο η διοργάνωση… ξέφτιζε ακόμα και για τα ελληνικά δεδομένα και σταμάτησε το 1994. Βλέπετε πλέον δεν ανήκαμε στα Βαλκάνια, αλλά στην Ενωμένη Ευρώπη!
