Ο χαρακτηρισμός «ήρεμη δύναμη» της ταιριάζει γάντι. Μια δεκαετία πια, στο δημοσιογραφικό μετερίζι, τα περισσότερα χρόνια (επτά) στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ όπου παράλληλα γνώρισε τη («μαγευτική», όπως τη χαρακτηρίζει) εμπειρία του ραδιοφώνου.
Η Βίκυ Παύλου δείχνει γεννημένη για το ρεπορτάζ και παραδέχεται, στη συνέντευξή της στο gazzetta.gr, ότι δεν ήταν τυχαίο. Εχει καλύψει πορείες, πλημμύρες, φωτιές, εγκλήματα και γενικά ιστορίες καθημερινής τρέλας. «Πολύ δακρυγόνο και διοξείδιο του άνθρακα στο φουλ» λέει, με το σπάνιο χιούμορ που διαθέτει.
Γεννήθηκε… Ολυμπιακός αλλά με το γήπεδο ΔΕΝ γνωρίζονται, όπως τονίζει ρητώς. Και φυσικά ΔΕΝ (δικός μας αυτός ρητός τονισμός) γινόταν να μη μιλήσουμε για τον Μαξ!
Πώς προέκυψε η δημοσιογραφία στη ζωή σου;
«Το μόνο σίγουρο είναι όχι τυχαία. Αυτό ήθελα πάντα. Γι αυτό το “όνειρο” έδωσα εξετάσεις που με οδήγησαν… στη σχολή Θεολογίας. Ναι. Δεν έγινα θεολόγος. Ούτε καν το πάλεψα βέβαια. Η επόμενη κίνηση ήταν σχολή δημοσιογραφίας. Το δεύτερο χρόνο των σπουδών μου, δούλευα σε τηλεοπτική ενημερωτική εκπομπή».
Ραδιόφωνο ή τηλεόραση;
«Και ραδιόφωνο και τηλεόραση. Κάθε μέσο έχει τη δική του γοητεία και τις δικές του προκλήσεις. Το ραδιόφωνο άμεσο, ευθύ και γρήγορο και η τηλεόραση δυναμική και πολύ απαιτητική! Και τα δυο πάντως πρέπει να επικεντρώνουν σ’ ένα και μονό στόχο: να πεις είτε στον ακροατή, είτε στον τηλεθεατή αυτό που πραγματικά συμβαίνει».
Ρεπόρτερ στο δρόμο ή παρουσιάστρια εκπομπής;
Το “ρεπόρτερ στο δρόμο” το έχω φάει με το κουτάλι και, για να είμαι ειλικρινής, μερικές φορές έχω στραβοκαταπιεί κιόλας. Δηλαδή δεν σου κρύβω ότι μέχρι να αποκτήσω την εμπειρία του ρεπορτάζ υπήρξαν πολλές φορές που ένιωσα ότι δεν προσέγγισα με τον πιο σωστό τρόπο τα θέματά μου. Αλλά αυτό είναι κάτι που στην αρχή δεν μπορείς να αποφύγεις. Κάνεις την αυτοκριτική σου, συνεχίζεις και ουσιαστικά ωριμάζεις δημοσιογραφικά μέσα από τα λάθη σου. Όσο για την παρουσίαση εκπομπής, δεν έχει εμφανιστεί τέτοια πρόκληση μπροστά μου, ωστόσο επειδή είμαι και λίγο επιρρεπής στις προκλήσεις… μπορεί και να το αποδεχόμουν. Παρόλα αυτά, αυτή τη στιγμή αισθάνομαι ότι περισσότερα κίνητρα μου δίνει η επαφή με τον κόσμο και η παρουσία μου στον τόπο που εκτυλίσσεται ένα γεγονός, παρά το στούντιο. Βέβαια κάτι που έμαθα από τη ζωή και όχι μόνο από το επάγγελμα είναι το “ποτέ μη λες ποτέ”».
Θεωρώ ότι το καλύτερο δημοσιογραφικό ρεπορτάζ που έκανες ήταν αυτό για τον Ασωπό. Εξ ου και ήταν το 2008 υποψήφιο στα βραβεία του «Εθνους».
«Ήταν μια σειρά από ρεπορτάζ (δύο ετών) με πολλές αποκαλύψεις για μια περιοχή πολύ κοντά στην Αθήνα, με σοβαρά περιβαλλοντικά προβλήματα σε σημείο τέτοιο, που είχε προκαλέσει μεγάλη ανησυχία για την υγεία των ανθρώπων. Αισθάνομαι ότι έβαλα κι εγώ το λιθαράκι μου ώστε να κινητοποιηθούν κράτος, Αρχές και φορείς για να δουν τι συμβαίνει…».
Κάποια αξέχαστη στιγμή την ώρα της δουλειάς;
«Σε ρεπορτάζ για πλημμύρες στην Ηλεία είχα ανέβει για να κάνω stand up, δηλαδή να πω on camera μια ατάκα που λένε οι δημοσιογράφοι από το σημείο του ρεπορτάζ, σ ένα παλιό πέτρινο γεφυράκι που είχε σχεδόν καλυφθεί από τα ορμητικά νερά. Όταν τέλειωσα το stand up, δεν είχαν περάσει ούτε δύο λεπτά που το ίδιο γεφυράκι παρασύρθηκε από τον χείμαρρο! Αυτή ήταν σίγουρα η πιο αξέχαστη στιγμή, γιατί αξέχαστη κόντεψα να γίνω κι εγώ…».
Η χειρότερη στιγμή;
«Χωρίς δεύτερη σκέψη, οι συγκλονιστικές στιγμές που έζησα στις πυρκαγιές της Ηλείας με δεκάδες θύματα και φοβερές καταστροφές. Ήταν πραγματικά για μένα κάτι φοβερά δύσκολο να σταθώ όρθια, να μη λυγίσω από την τραγωδία που έβλεπα να εκτυλίσσεται μπροστά μου, ώστε να μεταφέρω όπως έπρεπε το ρεπορτάζ μέσα από την τηλεόραση».
Υπάρχει θέμα που θα ήθελες να προβάλεις και δεν το έχεις καταφέρει ακόμα ;
«Υπάρχουν θέματα κάθε φορά και όχι μόνο θέμα μέσα από την επικαιρότητα που θα ήθελα να προβάλω περισσότερο, να ψάξω, να ερευνήσω. Όπως, για παράδειγμα, οι τελευταίες καταστροφές που είδαμε στη Ρόδο από την κακοκαιρία. Τέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους. Οι εικόνες από το νησί ήταν συγκλονιστικές αλλά και εξοργιστικές. Σπίτια χτισμένα στην άμμο, γέφυρες σχεδιασμένες πάνω σε ρέματα και δρόμοι που με την πρώτη δυνατή βροχή άνοιξαν στα δύο! Δεν μπορεί κανείς να μην αναλαμβάνει την ευθύνη γι αυτό. Αδιανόητες καταστάσεις!».
Έχουν παίξει ρόλο τα ΜΜΕ στη σημερινή κρίση ;
«Και μόνο ότι τα ΜΜΕ ουσιαστικά έχασαν την είδηση ότι μπαίνουμε σε μια τέτοιου μεγέθους κρίση λέει πολλά για το ρόλο τους».
Πάμε και στην μπάλα. Κάτι θα υποστηρίζεις… πώς προέκυψε;
«Ολυμπιακός. Και δεν προέκυψε. Έτσι γεννήθηκα. Ωστόσο το γήπεδο και εγώ ΔΕΝ γνωριζόμαστε».
Τι σου αρέσει πιο πολύ;
«Οι ξένες γλώσσες. Ξέρω αγγλικά, ιταλικά και επόμενος στόχος είναι τα γερμανικά. Α, και δεν ζω χωρίς γυμναστική! Κατέχω και δίπλωμα aerobic instructor μάλιστα. Μάθε τέχνη κι άστη…».
Έχεις άγχος;
«Πάρα πολύ, και αλίμονο στη δουλειά μας σ’ αυτόν που θα πει ότι δεν έχει άγχος. Τα Μέσα έχουν πολύ δύναμη και επιρροή και δεν μπορείς να μην έχεις άγχος όταν αναλαμβάνεις να μεταφέρεις στον κόσμο ειδήσεις και ενημέρωση. Όποιος δεν έχει άγχος στη δουλειά μας, μάλλον δεν έχει συνειδητοποιήσει τι δουλειά κάνει»
Αγαπημένος προορισμός για διακοπές;
«Διακοπές για εμένα είναι να κατεβάζω το διακόπτη της καθημερινότητας. Δηλαδή περνώ ώρες μακριά από την Αθήνα, τη φασαρία, τον πολύ κόσμο και βέβαια την τηλεόραση… και πηγαίνω στον Άγιο Βλάσιο. Ένα χωριουδάκι, το χωριό μου, στους πρόποδες του Παρνασσού. Ένας μικρός παράδεισος».
Η ασχολία σου με τα social media;
«Έχω καλή σχέση γιατί και τα social media πλέον έχουν ισχυροποιήσει τη θέση τους στην επικοινωνία και την ενημέρωση αλλά εξαιτίας της δουλειάς μου δεν έχω το χρόνο να ασχοληθώ όσο θα ήθελα».
Είναι ο Μαξ η μεγαλύτερη σου αδυναμία;
«Αδυναμία αλλά και δύναμη μαζί. Αδυναμία για προφανείς λόγους, και μη μου πεις ότι δεν είναι ο πιο όμορφος σκύλος που έχεις δει! Αλλά και δύναμη, γιατί όποτε με υποδέχεται στο σπίτι, ξεχνάω κάθε κούραση και αρνητικές σκέψεις».
Τι θα ήθελες να λένε οι φίλοι σου για εσένα;
«Οι φίλοι μου ξέρουν ότι είμαι πάντα εκεί… Δεν χρειάζεται να λένε για εμένα…».
Η πρώτη σκέψη όταν ξυπνήσεις ;
«“Θέλω να κοιμηθώ περισσότερο!” πλάκα κάνω… ίσως όχι και τόσο. Τις περισσότερες φορές σκέφτομαι ποιο θα είναι το ρεπορτάζ που θα αντιμετωπίσω σήμερα. Η καθημερινότητα που λέγαμε…».
Δημοσιεύτηκε στο Gazzetta.gr στις 7/12/2013
