Η Παρί χρειαζόταν προπονητή και τον βρήκε. Πρόωρα μεν αλλά τον βρήκε. Δεν χρειάστηκε να δω κάτι άλλο από τον Μαουρίτσιο Ποκετίνο, που δεν έχει κλείσει τρίμηνο καλά καλά στην πόλη του φωτός. Χωρίς Νεϊμάρ, χωρίς Ντι Μαρία, με την άμυνα να έχει βρει καλά πατήματα (κυρίως χάρη στους μπακ Φλορέντζι και Κιρζαβά), με τα χαφ να μην έχουν… Πογκμπάδες και Βιδάλες αλλά τους σκύλους ονόματι Γκεγέ και Παρέδες, ο Αργεντινός προπονητής βρήκε γη της ποδοσφαιρικής του επαγγελίας και το έδειξε στο 4-1 της Βαρκελώνης. Μα, κυρίως, πήγε σε μια ομάδα όπου θα ήθελε πολύ να έχει τον Σον και τον Κέιν ως στην Τότεναμ, και τους βρήκε έτοιμους – και σε καλύτερη έκδοση: Εμπαπέ και Κιν. Συν, φυσικά, τον Βεράτι, τα πνευμόνια και την πάσα του οποίου δεν έχει άλλος στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Καλά ως εδώ;
Καλά. Η Παρί διέλυσε την Μπαρτσελόνα στο πρώτο παιχνίδι όχι επειδή έκανε χατ-τρικ ο Κιλιάν Εμπαπέ και ήθελες… λάσο για να τον πιάσεις, ούτε ελέω των άλλων προαναφερθέντων. Έκανε τούτο το εκκωφαντικό αποτέλεσμα επειδή άφενός βρήκε, επιτέλους, τον παίκτη σημείο αναφοράς στην επίθεση και, αφετέρου, τον προπονητή για να δουλέψει με τον Μάουρο Ικάρντι ως πρέπει. Δεν θέλεις μπροστά, σε αυτή την Παρί, τον φορ για να σου βάζει γκολ (ενώ μπορεί και με… μισή φάση). Δεν θέλεις Λεβαντόφσκι ή Μπενζεμά. Θέλεις τον φορ που θα απασχολεί δύο και τρεις αντιπάλους ώστε να δημιουργηθούν τα κενά για να έρθει το… ιππικό και η καβαλαρία των Κιν και Εμπαπέ από τα άκρα.
Για το φετινό Champions League, μιας και σε μακροχρόνια αρέσκομαι να απορρίπτω τα φαβορί, συνειδητά αποκαλύπτω το ποντάρισμά μου για κατάκτηση: είναι η Παριζιάνα.
Μη ξεχνάτε: η Παρί τον Αύγουστο ήταν στον τελικό, για πρώτη της φορά. Δεν είχε πάει, έπαθε (από την Μπάγερν), έμαθε. Και τα πάντα θα κριθούν στις 19 του Μάρτη, ημέρα κλήρωσης προημιτελικών και ημιτελικών: όλοι εναντίον όλων. Για να βγει το παριζιάνικο ρίσκο μου, ενάντια στα… βουνά Σίτι και Μπάγερν, θα ήταν ιδεατό να ανταμώσουν δαύτες νωρίτερα, πριν τον τελικό. Ονειρώδες θα ήταν.
Η λογική ορίζει 8άδα με Ντόρτμουντ, Πόρτο πλέον, με Παρί, Μπάγερν, μάλλον Λίβερπουλ, με Ατλέτικο ή Τσέλσι και με Αταλάντα ή Ρεάλ.
Μη ξεχνάτε άλλωστε ότι η μπάλα τιμωρεί μεν αλλά η δικαιώνει ενίοτε. Η Παρί δεν ήταν τόσο υποδεέστερη της Μπάγερν στον τελικό αλλά είπαμε: έπαθε και έμαθε. Η Τότεναμ δεν ήταν τόσο υποδεέστερη της Λίβερπουλ στον προηγούμενο τελικό: έπαθε (και ο Ποκετίνο) και, είμαι βέβαιος ότι, έμαθε.
Δημοσιεύτηκε στο Footballbet.gr στις 10/3/2021
