Δεν έκρυψε ποτέ τον «έρωτά» του για την στρογγυλή «θεά». Μεγάλωσε με αυτήν, την υπερασπίστηκε, την τίμησε και μονομάχησε εντός και εκτός αγωνιστικών χώρων με (παρ’ ολίγον) τίμημα ακόμα και την ίδια του τη ζωή. Ο σερ Μπόμπι Τσάρλτον ήταν μοναδικός… (1937-2023).
Ο μεγαλύτερος κατά δύο χρόνια αδερφός του Τζακ ασχολήθηκε και εκείνος με το άθλημα και αγωνίστηκε όλη του την καριέρα στη Λιντς. Εξ ου ο ίδιος γνώριζε πολύ καλά ότι βρίσκεται μέσα στο DNA του το… «μικρόβιο» της μπάλας και το μόνο που έμενε ήταν να δουλέψει σκληρά ώστε να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα. Ως νεαρός θαύμαζε την Νιούκαστλ εξαιτίας κυρίως του θείου του και τότε παίκτη της Τζακ Μίλμπερν, όμως στα πρώτα του βήματα βοηθήθηκε από τον θρυλικό Στάνλεϊ Μάθιους, ο οποίος του μάθαινε πως να ξεγελά τους αμυντικούς και ταυτόχρονα να δημιουργεί χώρους για τους συμπαίκτες του.
Σε έναν σχολικό αγώνα σε ηλικία 15 ετών, ο Μπόμπι έκλεψε τις εντυπώσεις και ο Τζο Άρμστρονγκ (σ.σ. τότε επικεφαλής των ακαδημιών των «κόκκινων διαβόλων») ήξερε ότι είχε πετύχει φλέβα χρυσού. Το 1953 ο Τσάρλτον παρά την απροθυμία της μητέρας του για το αβέβαιο μονοπάτι της ζωής του, υπογράφει με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και αποτελεί μέλος της νεανικής της ομάδας. Οι φοβερές του εμφανίσεις, οι τίτλοι που κατακτά (3 FA Youth Cups) και η υπευθυνότητα σε όλους τους τομείς εκτός αγωνιστικών χώρων (μάθαινε την τέχνη του ηλεκτρολόγου) αφήνουν τους ιθύνοντες του συλλόγου άφωνους. Χωρίς δεύτερη σκέψη, τον Οκτώβριο του 1954 προβιβάζεται στη πρώτη ομάδα, προπονητής της οποίας ήταν ο Ματ Μπάσμπι, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής των Λίβερπουλ και Μάντσεστερ Σίτι.
Η καθιέρωσή του στην ομάδα θα αργήσει δύο χρόνια, καθώς ακολούθησε τη συμβουλή του Μπάσμπι, ο οποίος τον προέτρεψε να υπηρετήσει στο στρατό. Όταν τελείωσε με το συγκεκριμένο κομμάτι ήταν πλέον έτοιμος να αφοσιωθεί στη καριέρα που είχε ανοιχτεί μπροστά του.
Το επίσημο ντεμπούτο του πραγματοποιήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 1956 σε ηλικία 19 ετών και ήταν πραγματικά ονειρικό αφού μπροστά σε 41.475 φιλάθλους στο παλιό «Ολντ Τράφορντ» σκόραρε δύο φορές (32’, 37’) στην «τεσσάρα» της Γιουνάιτεντ στην Τσάρλτον.
Ο Τσάρλτον είχε γίνει με κάθε επισημότητα ένα από τα «μωρά του Μπάσμπι». Στο τέλος της πρώτης του χρονιάς όχι μόνο είχε σκοράρει 12 γκολ σε 14 εμφανίσεις σε όλες τις διοργανώσεις, αλλά κατέκτησε και το πρωτάθλημα Αγγλίας, γεγονός που πολλοί ποδοσφαιριστές στην ηλικία του θα ονειρεύονταν να πετύχουν. Επιπλέον, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έγινε η πρώτη αγγλική που αγωνίστηκε στο νεοσύστατο τότε Κύπελλο Πρωταθλητριών.
Η καριέρα του Μπόμπι Τσάρλτον πέρασε σε δεύτερη μοίρα, όταν τη σεζόν 1957-58 σημειώθηκε ένα από τα μεγαλύτερα και πιο τραγικά δυστυχήματα στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Η ομάδα του Μπάσμπι έκανε πάταγο στο Κύπελλο Πρωταθλητριών αποκλείοντας στην προκριματική φάση την ιρλανδική Σάμροκ Ρόβερς (9-2 συνολικό σκoρ), την τσεχική Ντούκλα Πράγας στον 1ο γύρο με 3-1 και τον Ερυθρό Αστέρα στα προημιτελικά με 5-4. Η μοίρα, όμως, επιφύλασσε στους Άγγλους ένα πολύ άσχημο παιχνίδι.
Στις 6/2/1958 και αφού οι «κόκκινοι διάβολοι» σφράγισαν στο Βελιγράδι το «εισιτήριο» της πρόκρισης στα ημιτελικά της διοργάνωσης επιβιβάστηκαν στο αεροπλάνο «Airspeed Ambassador», ώστε με πτήση τσάρτερ της British Airways να επιστρέψουν στην πατρίδα. Μόλις, όμως, αυτό μπήκε στον εναέριο χώρο της Γερμανίας, οι καιρικές συνθήκες άλλαξαν δραματικά, με τον αεροδιάδρομο του Μονάχου να έχει σκεπαστεί από χιόνι. Μετά από ήδη δύο αποτυχημένες απόπειρες για απογείωση, στις 3.05 περίπου τα ξημερώματα επιχείρησε (για 3η φορά) να απογειωθεί ώστε να συνεχίσει την πορεία του, έπεσε και συνετρίβη με απολογισμό 23 νεκρούς.
Μέσα από αυτόν τον εφιάλτη ο Τσάρλτον στάθηκε τυχερός, νίκησε τον θάνατο και συνέχισε να αγωνίζεται, δημιουργώντας μια μυθική καριέρα που πολλοί θα ζήλευαν. Για την ιστορία η Γιουνάιτεντ έπαιξε στα ημιτελικά με τη Μίλαν, προωθώντας ουσιαστικά πολλά παιδιά από τις ακαδημίες, όμως όπως ήταν φυσιολογικό ηττήθηκε με συνολικό σκορ 2-5 (2-1 εντός, 0-4 εκτός).
«Αν πρέπει να θέσω ένα χρονοδιάγραμμα θα έλεγα ότι έχουμε τουλάχιστον 5 χρόνια μπροστά μας μέχρι να κατακτήσουμε ξανά κάποιο τρόπαιο», έλεγε φανερά προβληματισμένος, αλλά και απόλυτα συνειδητοποιημένος ταυτόχρονα ο Ματ Μπάσμπι σε δηλώσεις του, ερωτώμενος για το μέλλον της ομάδας.
Τα προφητικά του λόγια επαληθεύτηκαν το 1963 και με μπροστάρη τον Τσάρλτον ήρθε ο πρώτος τίτλος μετά την τραγωδία του Μονάχου: το Κύπελλο Αγγλίας. Το κατάμεστο «Γουέμπλεϊ» φιλοξένησε τον τελικό και οι φίλοι της Γιουνάιτεντ περήφανοι θαύμαζαν τους «μπέμπηδες» να κατατροπώνουν τη Λέστερ με 3-1.
Έκτοτε, η καριέρα του Μπόμπι Τσάρλτον σε συνδυασμό με την ιστορία του συλλόγου του Μάντσεστερ θα γνώριζε μεγάλες στιγμές δόξας. Ακολούθησαν μέχρι και το 1973 (όπου έφυγε από την ομάδα) 2 πρωταθλήματα, 1 Κύπελλο Αγγλίας, 2 Community Shield, ενώ αγωνίστηκε σε 758 αγώνες (!), σκοράροντας 249 φορές και συνθέτοντας ένα μαγικό «τρίο» με τους Τζορτζ Μπεστ και Ντένις Λο, παρά τις μεταξύ τους προβληματικές σχέσεις.
Η μεγαλύτερη, όμως, στιγμή από όλες ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, ακριβώς 10 χρόνια μετά το δυστύχημα του Μονάχου. Στις 29 Μαΐου 1968 απέναντι στην Μπενφίκα στο «Γουέμπλεϊ» ο Μπόμπι Τσάρλτον με την παρέα του τους προσέφεραν μια μοναδική ποδοσφαιρική παράσταση. Διέσυραν 4-1 τους «αετούς της Λισσαβώνας» στην παράταση (σ.σ 1-1 το σκορ της κανονικής διάρκειας), με τον 31χρονο τότε αρχηγό να πετυχαίνει τα δύο από τα 4 γκολ της ομάδας του στο 53ο και 99ο λεπτό αντίστοιχα.
Η συγκεκριμένη επιτυχία ήταν η κορυφαία στην ιστορία του συλλόγου σε διεθνές επίπεδο και αποτέλεσε την αρχή, ώστε να μετατραπεί η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ σε ένα από τα πιο δημοφιλή κλαμπ στον κόσμο, να σφραγιστεί η θρυλική καριέρα του Τσάρλτον και το σημαντικότερο: να απεμπλακεί από τη σκιά του εφιαλτικού 1958.
Το 1973 ήρθε και το τέλος της συγκλονιστικής πορείας του στα γήπεδα, σε έναν αγώνα κόντρα στην Τσέλσι στις 28 Απριλίου, όταν το κοινό του προσέφερε απλόχερα την αποθέωση και αναγνώριση που του άξιζε, ενώ στις 31 του προηγούμενου μήνα είχε σκοράρει το τελευταίο του γκολ απέναντι στη Σαουθάμπτον.
Επί 17 χρόνια φόρεσε και τίμησε όσο λίγοι την κόκκινη φανέλα και μέχρι το 2008 αποτελούσε τον παίκτη με τις περισσότερες συμμετοχές στην Ιστορία του κλαμπ, προτού τον ξεπεράσει ο έτερος θρύλος Ράιαν Γκιγκς στον τελικό του 2008 στο Champions League.
Στη μετά Γιουνάιτεντ εποχή έγινε παίκτης-προπονητής στην Πρέστον για δύο χρόνια πριν να αποσυρθεί το 1980 μετά από λιγοστές εμφανίσεις με τις Γουότερφορντ (Ιρλανδία), Νιούκαστλ ΚΒ Γιουνάιτεντ (Αυστραλία), Περθ Ατζούρι (Αυστραλία) και Μπλάκταουν (Αυστραλία).
Εν συνεχεία, το 1983, αποδέχθηκε για έναν χρόνο τον ρόλο του διευθυντή του ποδοσφαιρικού τμήματος της Γουίγκαν, ενώ από το 1984 και μέχρι τον θάνατό του ήταν μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Γιουνάιτεντ και πρεσβευτής του συλλόγου.
Τιμήθηκε το 1994 με τον τίτλο του Σερ από τη Βασίλισσα για την προσφορά του στο αγγλικό ποδόσφαιρο, ενώ το 2008 του απονεμήθηκε το βραβείο Lifetime Achievement από το BBC.
