26 Μαρτίου 1989. Για πρώτη φορά διεξήχθη αγώνας κεκλεισμένων των θυρών στην Ελλάδα: Ο Παναθηναϊκός νίκησε 3-0 τον Απόλλωνα Καλαμαριάς στο άδειο, λόγω τιμωρίας, «Απόστολος Νικολαΐδης».
Αιτία, τα επεισόδια που είχαν προκαλέσει οι οπαδοί του στον αγώνα της 12ης Μαρτίου με τον ΠΑΟΚ (1-0), βιαιοπραγώντας κατά αντιπάλων οπαδών και αστυνομικών, φωνάζοντας αντεθνικά συνθήματα και καταστρέφοντας αυτοκίνητα, μεταξύ των οποίων κι αυτό του άσου του «τριφυλλιού», Ιάκωβου Χατζηαθανασίου.
Στις 21 Φεβρουαρίου ο τότε Υφυπουργός Αθλητισμού, Θεόδωρος Στάθης, πήρε τη μεγάλη απόφαση για την ποινή διεξαγωγής αγώνων «κεκλεισμένων των θυρών». Μέχρι τότε ο ΚΑΠ υποχρέωνε τις υπόλογες ομάδες να αγωνίζονται μακριά από τη φυσική τους έδρα. Ως εναλλακτική ποινή, προβλεπόταν και η διεξαγωγή των αγώνων «κεκλεισμένων των θυρών», κάτι όμως που δεν είχε εφαρμοστεί ποτέ μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ομως, από τους πρώτους μήνες του ’89 τα κρούσματα βίας είχαν πολλαπλασιαστεί (αποκορύφωμα τα σοβαρά επεισόδια εντός και εκτός αγωνιστικού χώρου στα ματς Κυπέλλου ΟΦΗ-Λάρισα και Πανιώνιος-ΠΑΟΚ) και στις 21 Φεβρουαρίου ο Στάθης, πήρε τη μεγάλη απόφαση: η ποινή διεξαγωγής αγώνων «κεκλεισμένων των θυρών» μεταβαλλόταν σε αρχική, με άμεση ισχύ εφαρμογής από την επόμενη αγωνιστική.
Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού φρόντισαν να γεμίσουν τις ταράτσες των παρακείμενων του γηπέδου της Λεωφόρου πολυκατοικιών. Φώναζαν, μάλιστα, το ευρηματικό σύνθημα «ΠΑΟ, θρησκεία, ταράτσα 13».
Όλοι είχαν την περιέργεια να δουν πώς θα μπορούσε να διεξαχθεί ένα παιχνίδι σε άδειο γήπεδο. Τότε, βλέπετε, ακόμα και στο πιο αδιάφορο ματς κοβόταν τετραψήφιος αριθμός εισιτηρίων και δεν υπήρχε ιδέα για το πώς είναι να μην υπάρχει ψυχή στο γήπεδο και ο αγώνας να παίζεται κανονικά.
Ο διαιτητής, Μελέτης Βουτσαράς -ο μόνος από τους συμμετέχοντες που θα έπρεπε να είναι χαρούμενος με το νέο μέτρο- έλεγε ότι του έλειψαν οι φωνές του κόσμου και ότι δεν θα ξεχνούσε ποτέ αυτήν την εμπειρία!
Τελικά ο Παναθηναϊκός νίκησε εύκολα χάρη σε δύο γκολ του Γιάννη Σαμαρά (47′, 62′) και ένα του Πάρη Γεωργακόπουλου (54′), αλλά όλοι μετά τη λήξη σχολίαζαν το πώς είναι να παίζεις χωρίς κόσμο στις κερκίδες.
