Η πόλη της Σεντ Ετιέν από αυτή της Λιόν απέχει μόλις 62 χλμ. χιλιόμετρα και διεκδικούν, επί επτά δεκαετίες, την πρωτοκαθεδρία στο ποδόσφαιρο στην περιοχή του Ροδανού, του δεύτερου μεγαλύτερου σε μήκος ποταμού που χύνεται στην Μεσόγειο (μετά φυσικά από τον Νείλο). Οι «στεφανουά» κυριάρχησαν στη Γαλλία τις δεκαετίες του ’70 και του ’80, με τους «λιονέ» να καταφέρνουν στις αρχές του 21ου αιώνα να κατακτούν συνεχόμενα πρωταθλήματα, έως ότου εμφανίστηκαν… οι Αραβες της Παρί.
Βεβαίως, πλην γειτνίασης, η αντιπαλότητα στο «Derby du Rhone» (σ.σ. το ντέρμπι του Ροδανού), ήτοι σε ένα από τα μεγαλύτερα γαλλικά ντέρμπι έχει να κάνει και με κοινωνικά κριτήρια. Η πιο… elegant Λιόν, στην οποία εφευρέθηκε ο κινηματόγραφος από τους αδερφούς Λυμιέρ, απέναντι στην πιο «λαϊκή» Σεντ Ετιέν, που ζούσε για πολλά χρόνια από τα ανθρακωρυχεία αφού υπήρξε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα εξορύξεως άνθρακα. Η μεγάλη κόντρα ξέσπασε το 1942, όταν οι Γερμανοί ναζί, που είχε καταλάβει την περιοχή, αποφάσισαν να μειώσουν τον αριθμό των ποδοσφαιρικών ομάδων και υποχρέωσαν την ιστορική ομάδα της Σεντ Ετιέν, και επαγγελματική από το 1933, να αναστείλει τη λειτουργία της, προς όφελος της άσημης ομάδας της Λιόν και τους παίκτες της να μεταγραφούν με το ζόρι, γεγονός που μεγάλωσε τα αισθήματα αντιπάθειας. Τούτο ίσως εξηγεί ότι, στη Γαλλία, είναι πιο… μισητή η Λιόν από ό,τι η Παρί Σεν Ζερμέν.
Η Λιόν είναι μια όμορφη, ιστορική πόλη, η τρίτη μεγαλύτερη στη Γαλλία, σπουδαίο βιομηχανικό κέντρο που άντεξε στις διάφορες οικονομικές κρίσεις του 20ου και του 21ου αιώνα. Η Σεντ Ετιέν, αντίθετα, υπήρξε πάντα ο φτωχός συγγενής, ειδικά μετά το κλείσιμο των ορυχείων.
Η εκδίκηση για τα γεγονότα του ’42 ήρθε… επί γηπέδου: τις δεκαετίες του ‘60 και του ‘70, όταν η Λιόν συνήθως βολόδερνε κάπου στη μέση του βαθμολογικού πίνακα, η Σεντ Ετιέν, με αστέρια όπως ο Μισέλ Πλατινί, ο Ντομινίκ Ροστό και ο Τζόνι Ρεπ σάρωνε σε τίτλους, έφτανε στον τελικό του Πρωταθλητριών και κέρδιζε τη συμπάθεια όλης της Γαλλίας, μια συμπάθεια και μια αίγλη που την ακολουθεί ακόμη και σήμερα. Και απέναντί της η αντιπάθεια που εμπνέει η Λιόν ακόμη και σήμερα, η οποία οφείλεται και στον πρόεδρο και ιδιοκτήτη της από το 1987, Ζαν Μισέλ Ολάς, έναν ζάπλουτο επιχειρηματία στον χώρο της πληροφορικής.
Σήμερα, η Σεντ Ετιέν έχει όσα πρωταθλήματα και η Μαρσέιγ (από 10) με τελευταίο το ‘81, έπεται η Παρί με 8 (και έρχεται και το ένατο…), όσα δηλαδή Μονακό και Ναντ ενώ η Λιόν έχει σταματήσει, από το ’08, στα επτά.
Στο ντέρμπι κάνει ντεμπούτο στον πάγκο των Σεντ Ετιέν ο Κλοντ Πιέλ που πέφτει από νωρίς στα βαθιά αν και θα μπορούσε να αναλάβει μετά τη διακοπή ενώ ο ομόλογός του στη Λιόν, Σιλβίνιο, πήρε… ανάσα με το μεσοβδόμαδο 2-0 στη Λειψία αλλά ουδείς αποκλείει σύντομα να έχει τη μοίρα του Ζισλέν Πρεντάν των «στεφανουά», συν ότι λείπουν ο ηγετικός στόπερ Ντεναγέρ, ο εξτρέρ Κορνέ και ο τιμωρημένος μπακ Κονέ.
Στα της παράδοσης, είναι 27-12-15 στο «Ζοφρέ Γκισάρ», η Λιόν είχε 20 χρόνια να ηττηθεί (1994-2014), έκανε τρεις σερί ήττες και νίκησε πρόπερσι (με 5άρα) και πέρυσι (2-1), δεν έχουν ισοπαλία εκεί από τον Γενάρη του 2008, έκτοτε 3-0-8.
Δημοσιεύτηκε στο Foxbet.gr στις 6/10/2019
