Σαν σήμερα, 5 Ιανουαρίου, το 1919 ιδρύθηκε το Γερμανικό Εργατικό Κόμμα, το οποίο αργότερα θα πάρει το όνομα Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα και θα αποτελέσει το «προπύργιο» της ναζιστικής Γερμανίας.
Το Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei στα γερμανικά), γνωστότερο ως NSDAP, ήταν το Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα των Γερμανών Εργατών και το κόμμα που οδηγήθηκε στην εξουσία της Γερμανίας με την καθοδήγηση του Αδόλφου Χίτλερ το 1933. Ο όρος Ναζί είναι μια συντόμευση των γερμανικών λέξεων (NA)tionalso(ZI)alismus που αφορά στον εθνικοσοσιαλισμό και εξέφραζε την ιδεολογία του NSDAP. Το NSDAP όρθωσε το Γ’ Ράιχ μετά τη δημοκρατική εκλογή του ως γερμανική κυβέρνηση το 1933.
Τον Αύγουστο του 1919, ύστερα από Σύνοδο της Γερμανικής Εθνοσυνέλευσης για την εγκαθίδρυση νέου Συντάγματος στην χώρα, η οποία έγινε στη Βαϊμάρη, εγκαθιδρύθηκε στην χώρα νέο, κοινοβουλευτικό καθεστώς, χωρίς Μονάρχη, το οποίο επονομάζεται «Δημοκρατία της Βαϊμάρης». Το νέο καθεστώς αντιμετώπισε εξ αρχής σημαντικά προβλήματα, προερχόμενα τόσο από την αριστερά όσο και από την άκρα δεξιά. Το βασικό πρόβλημα, όμως, προερχόταν από τους όρους της Συνθήκης των Βερσαλλιών, που ήταν ιδιαίτερα ταπεινωτικοί για το Γερμανικό έθνος, όσο και από τις επακόλουθες πολεμικές αποζημιώσεις που απαιτούνταν – κυρίως από την πλευρά της Γαλλίας από την Γερμανία.
Μέσα σε αυτή την έκρυθμη κατάσταση, στις 5 Ιανουαρίου 1919, οι ακροδεξιοί εθνικιστές Άντον Ντρέξλερ, Γκότφριντ Φέντερ, Ντίτριχ Έκαρτ και Καρλ Χάρερ ηγήθηκαν μιας μικρής ομάδας 20 εργατών από το Μόναχο και πραγματοποίησαν συναντήσεις, με σκοπό την δημιουργία ενός νέου πολιτικού κόμματος.
Αρχικά, ο Ντρέξλερ ήθελε να ονομάσει το Κόμμα “Σοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα”, οι υπόλοιποι, όμως, και κυρίως ο Χάρρερ, αντέδρασαν στον όρο “Σοσιαλιστικό”, τον οποίο πέτυχαν να απαλείψουν. Έτσι, το κόμμα ονομάστηκε, τελικά, “Κόμμα των Γερμανών Εργατών” (Deutsche Arbeiterpartei, DAP). Η αρχική του δύναμη, αν και αυτοαποκαλούνταν “Κόμμα”, δεν ξεπερνούσε τα εξήντα μέλη. Το καθεστώς, όμως, ανησυχώντας για την ανάπτυξη των ποικίλων ομάδων, έστειλε τον Αδόλφο Χίτλερ, δεκανέα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και άνεργο υποψήφιο καλλιτέχνη, να ενταχθεί στο Κόμμα για να το κατασκοπεύει.
Συμμετέχοντας σε κάποια συζήτηση, ο Χίτλερ κατάφερε να εντυπωσιάσει τους παρευρισκόμενους με τη ρητορική του δεινότητα. Ο Χίτλερ, ο οποίος ως τότε δεν είχε ούτε σταθερή εργασία ούτε βλέψεις για το μέλλον του, ανακαλύπτει για πρώτη φορά ένα ταλέντο, το οποίο δεν γνώριζε πως διέθετε, τη ρητορική του δεινότητα, χάρη στην οποία μπορούσε να προσελκύει μέλη στο Κόμμα. Το ταλέντο αυτό, σε συνδυασμό με την αναλγησία του, δεν άργησαν να τον αναδείξουν σε ηγετική φυσιογνωμία. Το Κόμμα συνέχισε να προσελκύει νέα μέλη, αλλά παρέμενε στα επίπεδα ενός τοπικού, μικρού Κόμματος, παρά το γεγονός ότι τον Δεκέμβριο του 1920 κατάφερε να αποκτήσει το δικό του όργανο στον Τύπο, την εφημερίδα «Völkischer Beobachter» (σ.σ. Λαϊκός Παρατηρητής).
Στις 24 Φεβρουαρίου 1920 το Κόμμα αποφασίζει να αλλάξει όνομα. Ο Χίτλερ προτείνει την ονομασία “Σοσιαλιστικό Επαναστατικό Κόμμα”, όμως οι συναγωνιστές του τον πείθουν να συμφωνήσει στην ονομασία “Εθνικοσοσιαλιστικό Κόμμα των Γερμανών Εργατών” (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei, NSDAP). Πρόεδρος του Κόμματος ορίζεται ο ιδρυτής του, Ντρέξλερ. Την περίοδο αυτή εγγράφονται στο κόμμα οι Ρούντολφ Ες και οι αδελφοί Χανς Φρανκ και Αλφρεντ Ρόζενμπεργκ.
Ο γερμανικός λαός πίστεψε πως στο πρόσωπο του Χίτλερ βρήκε τον ηγέτη που θα ανόρθωνε την οικονομία και θα αποκαθιστούσε το γόητρο της πατρίδας του. Τον εμπιστεύτηκαν κυρίως οι εργάτες – στους οποίους μιλούσε καθημερινά υποσχόμενος καλύτερες ημέρες. Αυτοί οι εργάτες υποστήριξαν το κόμμα. Ο Χίτλερ εκμεταλλεύτηκε την εμπιστοσύνη των εργατών. Στο Μόναχο (την μεγάλη εργατούπολη) σε μια μπυραρία, επιχείρησε να κάνει πραξικόπημα με τη βοήθεια του στρατηγού Λούντεντορφ, Το πραξικόπημα απέτυχε και ο Χίτλερ συνελήφθη. Τον έκλεισαν για δυο χρόνια στην φυλακή του Λάντσμπεργκ. Εκεί άρχισε να γράφει το περίφημο βιβλίο του «Ο Αγών μου» με ρατσιστικό περιεχόμενο. Το βιβλίο αυτό έμελλε να γίνει το νέο μανιφέστο του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος καθώς καλούσε τον κόσμο σε “Πολιτιστική Επανάσταση” και κατηγορούσε τους Εβραίους ως υπαίτιους για την ταπείνωση που γνώρισε ο γερμανικός λαός στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Το κόμμα είχε κριθεί παράνομο αλλά το 1931 ακυρώθηκε η εν λόγω απόφαση καθώς στη Γερμανία έκριναν ότι πλέον ο Χίτλερ ήταν ακίνδυνος. Κι από εκεί ξεκίνησαν όλα…
Αρθρο που δημοσιεύτηκε στο E-magazino.gr στις 5 Ιανουαρίου 2018.
