Scripta manent το λένε στο… χωριό μου. Τα γραπτά μένουν, δηλαδή.
Όταν εσείς οι… αντι-Ιβάν πανηγυρίζατε για την έλευση του Φατίχ Τερίμ, έπαιρνα δημόσια θέση.
Όταν άπαντες πανηγυρίζατε για την πρόκριση επί του ΠΑΟΚ, τα έγραφα όπως ακριβώς τα έβλεπα: μια χαρά… χάλια.
Πάμε λοιπόν; Πάμε.
- 26 Δεκεμβρίου: Και τι περιμένουμε, να πάρει φέτος ο Παναθηναϊκός το πρωτάθλημα με τον Τερίμ στον πάγκο; Όλα τα έχω δει σε αυτό το άθλημα, αυτό όμως δεν νομίζω…
- 4 Ιανουαρίου: ο Τερίμ αφενός προσπαθεί να δώσει πλάτος στην ομάδα, αφετέρου πιθανότατα δεν θα… τσαλακώσει το 4-2-3-1.
- 11 Ιανουαρίου: ο Τερίμ έδειξε εκ νέου πως είναι ένας παρεμβατικός προπονητής κατά τη διάρκεια του αγώνα όμως η ομάδα σε ένα ακόμη φετινό ντέρμπι έμεινε μακριά από τη νίκη.
- 14 Ιανουαρίου: ο ΠΑΟ του Τερίμ θα ζήσει και θα… πεθάνει με αυτόν τον τρόπο. Είναι πιο άμεσος, πιο γρήγορος στην μετάβαση, πιο πιεστικός αλλά παίρνει πολλά ρίσκα με την άμυνα ψηλά και αυτό το τέμπο δύσκολα θα το σηκώσει η ομάδα χωρίς τραυματισμούς.
- 18 Ιανουαρίου: η αλήθεια είναι πως δεν ασπάζομαι τόσο το πανηγυρικό κλίμα της πρόκρισης στο Καραϊσκάκη διότι κρίθηκε από μια λεπτή κλωστή, από ένα σουτ, επειδή ο Μαντί Καμαρά έστειλε την μπάλα ως την Καλλιθέα.
- 18 Ιανουαρίου: άλλη μια αλήθεια είναι πως ο Παναθηναϊκός «έσκασε» σε δύο σημεία του αγώνα. Στο διάστημα 45’ – 60’ όπου ο Ολυμπιακός του πήρε το κέντρο. Είναι απαράδεκτο, για μια ομάδα που θέλει να λέγεται μεγάλη, να είναι τόσο πίσω σε φυσική κατάσταση.
- 29 Ιανουαρίου: θα χαθεί χρόνια η χρονιά και ο Τερίμ… ουδείς έχει καταλάβει τι θέλει να κάνει. Ο Παναθηναϊκός που εμφανίστηκε στην Τούμπα δεν (να το βάλω και με κεφαλαία γράμματα για να το καταλάβετε; ΔΕΝ) ήταν ομάδα που διεκδικεί τίτλο. Κι αν συνεχίσει έτσι, με τη πιθανώς αγωνιστική βελτίωση που δείχνει (δείχνει, λέω) να έχει ο Ολυμπιακός, δεν αποκλείεται σύντομα να είναι διεκδικητής απλά της 4ης θέσης.
- 4 Φεβρουαρίου: για δεύτερη φορά μετά το Περιστέρι ο Φατίχ Τερίμ έπαιξε (ας μη στρουθοκαμηλίζουμε) με συνταγή… Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ειδικά στο build up στη νίκη επί του Ολυμπιακού.
- 19 Φεβρουαρίου: στο 2-2 με τη Λαμία η ευθύνη του Φατίχ Τερίμ είναι λιγότερη εν συγκρίσει με αυτή 5-6 παικτών που ήταν μετριότατοι. Δεν γίνεται ο Καρλίτος να υποδύεται τον… Χάαλαντ και να σκοράρει ενάντια σε έξι παίκτες! Απλά δεν γίνεται…
- 23 Φεβρουαρίου: ο Φατίχ Τερίμ δεν είναι άμοιρος ευθυνών παρά την πρόκριση επί του ΠΑΟΚ. Ενα ανεξήγητο διαρκές rotation, έβαλε τον ανέτοιμο Ιωαννίδη βασικό, άργησε να κάνει αλλαγές, γενικώς δεν ήξερε πού βρισκόταν. Ο Ραζβάν Λουτσέσκου πήρε το πορτοφόλι του Τούρκου.
Στο τώρα: ο Παναθηναϊκός, αν δεις το ποτήρι μισογεμάτο, δεν έχασε τίποτε ακόμη. Έρχονται τα play offs με τις ομάδες του top-4 κοντά μεταξύ τους, διεκδικεί πρακτικά το νταμπλ έχοντας τον τελικό του Κυπέλλου με τον Άρη και μπορεί να κλείσει ιδανικά τη σεζόν.
Αν το δεις όμως όπως… εγώ, μισοάδειο, δεν (δείχνει να) υπάρχει φως στο τούνελ. Η ομάδα επί ημερών Φατίχ Τερίμ άλλαξε κάπως μεν, δεν βελτιώθηκε δε. Δεν δοκιμάστηκε το 4-4-2, παραέγινε rotation, η ομάδα αποδεκατίστηκε από μυικούς τραυματισμούς και ο Τούρκος προτίμησε να «θάψει» (ελλείψει Πέρεθ και Τσέριν) τον Αράο στα στόπερ παρά να βάλει τον Βραζιλιάνο στα χαφ και τον Σένκεφελντ στα στόπερ. Έστω και αυτόν τον χείριστο Σένκεφελντ που βλέπουμε φέτος, ο οποίος δεν δικαιολογεί την παρουσία του με την πράσινη φανέλα.
Αλλά και πάλι, δεν θες ούτε ιδιοκτήτη ούτε προπονητή για να νικήσεις την ουραγό Κηφισιά, στην έδρα σου, με κόσμο και μετά από άλλη γκέλα με επαρχιακή ομάδα, τη Λαμία. Ακόμη και μετά την αποβολή Σένκεφελντ, η συμπεριφορά της ομάδας και οι επιλογές του Τερίμ ήταν, όχι απαράδεκτες μα, εγκληματικές. Όχι πως με 11 εναντίον 11 είχε κλείσει τη νεοφώτιστη στα καρέ της. Δεν έπαιζε όχι ποδόσφαιρο αξιώσεων, δεν έπαιζε καν ποδόσφαιρο.
Και η διοίκηση… θυμήθηκε να δώσει πριμ για μια πρόκριση (επί του ΠΑΟΚ) η οποία ήρθε αφού κοιμήθηκε και ροχάλιζε ο Θεός, και να κόψει μέρος αυτού με το πρόστιμο για την γκέλα με την Κηφισιά. Τουλάχιστον αψυχολόγητο.
Το χειρότερο είναι πως μετά το μπουστάρισμα της αλλαγής προπονητή και την έμπνευση που πρόσδωσε στους παίκτες ο Τερίμ με τον ερχομό του, στα τελευταία παιχνίδια έχει χαθεί ακόμη και η αυτοπεποίθησή τους. Καμία φρέσκια ιδέα, καμία καινοτομία (όχι… φορ τον Ακαϊντίν, που πρέπει να ντρέπεται που δηλώνει επάγγελμα ποδοσφαιριστή αλλά κάτι νέο ρε παιδάκι μου – π.χ. 4-4-2 με Σπόραρ και Ιωαννίδη, π.χ. τριάδα πίσω. Κάτι).
Ο Παναθηναϊκός δεν έχει χάσει το πρωτάθλημα, όχι ακόμη. Αλλά μ’ αυτή την εικόνα δεν πείθει κανέναν ότι μπορεί.
Και το χειρότερο; Φέρνεις κοτζάμ Μπακασέτα, έχεις Ιωαννίδη και δεν μπορείς να βρεις τρόπο να παίζουν αρμονικά, ο «Μπάκα» παίζει πολύ χαμηλά στο γήπεδο και μακριά από τον φορ, με αποτέλεσμα να μην έχουν κάνει ούτε μια συνεργασία στο γήπεδο.
Αν θα γυρίσει ο διακόπτης είναι πλέον ευθύνη, και δικαίωμα, του Φατίχ Τερίμ. Ας θυμηθεί εκείνες τις καλές εποχές στη Γαλατασαράι μπας και…
Δημοσιεύτηκε στο prasinoforos.gr στις 26/2/2024
