Στο ωραιότατο βιβλίο “Σκοτεινό δωμάτιο” του Αλέξη Παπαχελά, αποκαλύφθηκαν οι ενέργειες του Γλύξμπουργκ για επάνοδο ενώ η χώρα είχε μπει στον γύψο.
Εκμεταλλευόμενος τη γνωριμία του με τον Νίξον, ζητούσε όχι επάνοδο της δημοκρατίας, προς Θεού δεν κάνουμε μ@λακίες, αλλά τη δική του επιστροφή ως βασιλιά και κυβέρνηση μιξ, και χουντικοί και πολιτικοί – της αρεσκείας του, Γαρουφαλιάς, Μητσοτάκης και άλλοι.
Είχε όντως εξαιρετική σχέση με τον Νίξον.
Οι δε αμερικάνικες υπηρεσίες από το 1971 είχαν προσεγγίσει τον Καραμανλή στο Παρίσι αλλά εντέλει, παρά τα πολλά αιτήματά του να επισκεφθεί τον Λευκό Οίκο, τον άφησαν για χρόνια αμανάτι. Η τότε κουβέντα περιείχε φυσικά και την επάνοδο του Κωνσταντίνου στον θρόνο, την οποία ο Καραμανλής δεχόταν.
Μετά τη Μεταπολίτευση, απομεινάρια της χούντας που ήταν στο στράτευμα είχαν οργανώσει σχέδιο νέου πραξικοπήματος με τον Κωνσταντίνο επικεφαλής και σχέδιο δολοφονίας του Καραμανλή, του Παπανδρέου και άλλων. Εννοείται ότι ο Κοκός το δέχθηκε.
Κατά τα άλλα, μπατριώτης.
ΥΓ. Και κάτι άλλο. Ο Κωνσταντίνος ΔΕΝ ήταν βασιλιάς για 10 χρόνια, όπως γράφεται κατά κόρον, αλλά για τρία (1964-67).
Από τις 13/12/67 και το αποτυχημένο αντικίνημα, ήταν εξόριστος και τύποις η χούντα τον κατήργησε το ’73 (και ο λαός, νόμιμα, με το δημοψήφισμα του ’74).
Μην κοιτάτε μόνο τη wikipedia, συνάδελφοι…
