Στις 8 Μαρτίου, το σωτήριον έτος 1917 (σύμφωνα με το γρηγοριανό ημερολόγιο), στην Αγία Πετρούπολη, τότε πρωτεύουσα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας, οι εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας διαδήλωσαν γεμίζοντας τους δρόμους όλης την πόλη, σε μια πρωτοφανή κινητοποίηση.
Μια κινητοποίηση που σηματοδότησε την αρχή της πρώτης (του Φεβρουαρίου) Ρωσικής Επανάστασης. Οι γυναίκες έκαναν απεργία για «ψωμί και ειρήνη». Ακολούθησαν τεράστιες απεργίες και δυναμικές διαδηλώσεις, εξελίχθηκαν σε οργανωμένο επαναστατικό κίνημα και οδήγησαν στην παραίτηση του Νικολάου Β’ και στο τέλος της δυναστείας των τσάρων.
Η 8η Μαρτίου υιοθετήθηκε από τη Ρωσία, και σταδιακά από άλλες κομμουνιστικές χώρες (π.χ. την Κίνα το 1922).
Ο ΟΗΕ ξεκίνησε να γιορτάζει την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας μόλις το 1977.
Είναι μια ημέρα κοινωνικής νίκης με τη γυναικεία συνδρομή ριζική. Κομβική.
Αυτή τη γιορτή είχαμε προχθές. Αλλά μετά ήρθαν τα social media… Δεν γιορτάζει η γυναίκα: γιορτάζει το κίνημα που προήλθε από τις γυναίκες, ο ρόλος των οποίων 107 χρόνια πριν ήταν μηδαμινός.
