? ??? ?????? ??? ?? ???????? ???? ??
✍️ ???????????? ⏳
#Story No 81 ? ?? ?,? ?????? ??? ?? ???????? ??ς ????ς
Ο μεγαλύτερος καταγεγραμμένος σεισμός στην ιστορία του πλανήτη σημειώθηκε μόλις δύο χρόνια πριν την έναρξη του Μουντιάλ της Χιλής το 1962.
Ήταν σειρά της Νότιας Αμερικής να φιλοξενήσει το Παγκόσμιο Κύπελλο και ενώ όλοι περίμεναν ότι η Αργεντινή θα έπαιρνε το χρίσμα, η Χιλή έκανε την έκπληξη. Ήταν μια φτωχή αυτή χώρα που είχε χτυπηθεί το 1960 από ισχυρούς σεισμούς που προκάλεσαν το θάνατο 5.000 ανθρώπων και σοβαρές υλικές ζημιές.
Ο κύριος σεισμός μεγέθους 9,5 (!) βαθμών προκάλεσε παλιρροϊκά κύματα, εκρήξεις ηφαιστείων, στοίχησε τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους και άφησε περίπου δύο εκατομμύρια άστεγους. Από τον σεισμό προκλήθηκαν τοπικά τσουνάμι που επεκτάθηκαν κατά μήκος της χιλιανής ακτογραμμής με ύψος των κυμάτων να φτάνει τα 25 μέτρα. Το κύριο τσουνάμι ταξίδεψε με ταχύτητα 640 χιλιομέτρων και σε 15 ώρες έφτασε στον Ειρηνικό ωκεανό, πλήττοντας το Χίλο στη Χαβάη.
Ο σεισμός επηρέασε όλη τη Χιλή μεταξύ της Τάλκα και του νησιού Τσιλοέ, έκταση μεγαλύτερη από 400.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Παράκτια χωριά εξαφανίστηκαν. Στα φιόρδ στις ανατολικές ακτές του Ειρηνικού εκατοντάδες μικρά νησιά καταποντίστηκαν, ενώ άλλα ξεπήδησαν από τον βυθό του ωκεανού. Νέα ηφαίστεια γεννήθηκαν, ενώ λίμνες εξαφανίστηκαν για πάντα στα έγκατα της γης.
Όλα έδειχναν λοιπόν ότι οικοδέσποινα θα ήταν η Αργεντινή αλλά έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο ο πρόεδρος της ομοσπονδίας της Χιλής, Κάρλος Ντίτμπορν. Ο 39χρονος τότε παράγοντας πίεσε τη FIFA και έμεινε στην ιστορία για τη φράση του: «Η Χιλή δεν έχει τώρα τίποτα, γι’ αυτό και θα πρέπει να έχει το Παγκόσμιο Κύπελλο».
Έτσι η FIFA προτίμησε τη χώρα που μοιάζει με μια λωρίδα γης και αρχίζει από τις χιονισμένες κορφές των Άνδεων για να φτάσει μέχρι τις ακτές του Ειρηνικού. Η τραγική ειρωνεία; Ο Ντίτμπορν που δούλεψε τόσο σκληρά για την ανάληψη της διοργάνωσης, πέθανε ένα μήνα πριν την έναρξη της τελικής φάσης. Προς τιμήν του οι Χιλιανοί έδωσαν το όνομά του στο γήπεδο της γενέτειράς του. Έτσι το Αρίκα, ένα από τα τέσσερα γήπεδα που χρησιμοποιήθηκαν μετονομάστηκε σε «Κάρλος Ντίτμπορν».
Η πολιτεία, αντί να ξεφορτωθεί το Μουντιάλ, το είδε ως το ιδανικό κίνητρο προς τους πολίτες για την αναστήλωση της χώρας, κάτι που τελικά δούλεψε και το 1962 όλα ήταν έτοιμα για τη διοργάνωση, που τουλάχιστον οργανωτικά στέφθηκε με επιτυχία. Στα γήπεδα όμως το θέαμα έπεσε κατακόρυφα, ο μέσος όρος των γκολ ήταν πολύ χαμηλότερος σε σχέση με το παρελθόν, ο πρώτοι σκόρερ είχαν μόλις 4 γκολ (από τα 13 του Φοντέν το 1958), ενώ τα πολύ σκληρά και αντιαθλητικά μαρκαρίσματα επέφεραν τραυματισμούς σπουδαίων παικτών, επεισόδια και την ανάγκη για πειθαρχική αυστηρότητα από την FIFA, που οδήγησε σύντομα στην καθιέρωση της κίτρινης και κόκκινης κάρτας.
