Με 2-0 εκτός έδρας εννοείται ότι έχεις αβάτζο πρόκρισης, ωστόσο χωρίς να μετρούν τα εκτός έδρας γκολ, τέτοιο σκορ δεν σε εξασφαλίζει. Αυτό που σε εξασφαλίζει είναι η εμφάνιση στο γήπεδο – η Ιντερ μπορούσε κάλλιστα να ρίξει 4άρα στη Μίλαν και να κλείσει από σήμερα εισιτήρια για την Κωνσταντινούπολη.
Το θέμα είναι άλλο. Είτε περάσει η Ίντερ (πιθανότατα), είτε η Μίλαν, θα είναι αουτσάιντερ όπως και να έχει στον τελικό, είτε ενάντια στη Ρεάλ είτε ενάντια στη Σίτι. Το προχθεσινό ζευγάρι Ισπανών και Άγγλων θεωρητικά βγάζει τη νέα (ή όχι…) πρωταθλήτρια Ευρώπης. Βεβαίως, ένα ματς είναι ο τελικός, ποτέ δεν ξέρεις.
Θα ήθελα, διότι τους έχω αδυναμία, πάρα πολύ να ξαναδώ το τρόπαιο με τα μεγάλα αυτιά σε ιταλικά χέρια. Ακόμη και της Μίλαν, τέτοια μεγάλα κολλήματα. Αν μας περάσει, θα το αξίζει μετά από αυτό το σκορ.
Ωστόσο, σε Σίτι – Ίντερ ή Σίτι – Μίλαν, δεν μπορώ να σκεφτώ πώς το τρόπαιο δεν θα το πάρει ο Πεπ.
Το αυτό και σε Ρεάλ – Μίλαν.
Σε Ρεάλ – Ίντερ όμως, η Ιντερ που είδαμε χθες, ήταν χάρμα ιδέσθαι. Άρα;
