Εχουν… χάσει το μέτρημα πόσες φορές έχουν συναντηθεί Βραζιλία και Μεξικό. Σημειώστε: σήμερα στη Σαμάρα θα είναι η 41η φορά, με τη Βραζιλία να έχει 23 νίκες, το Μεξικό 10 και 7 ματς έληξαν ισόπαλα. 73-36 τα γκολ, στο 57,5% το ποσοστό νικών της «πεντακαμπεάο».
Σε επίπεδο Μουντιάλ όμως το… μπιφτέκι γυρίζει: άλλες τέσσερις αναμετρήθηκαν, όλες σε ομίλους, τρεις οι νίκες της «σελεσάο» η οποία δεν δέχθηκε ούτε γκολ.
Μουντιάλ 1950, όμιλοι. Η Βραζιλία ζει και αναπνέει επί σειρά ετών για το Παγκόσμιο Κύπελλο και ανέλαβε την πρώτη διοργάνωση μετά τον καταστροφικό Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η FIFA επέλεξε μια χώρα της Λατινικής Αμερικής, αφενός επειδή ήταν η σειρά της ηπείρου να διοργανώσει το Μουντιάλ, αφετέρου δε επειδή οι πληγές που άφησε ο πόλεμος ήταν ακόμα ανοικτές στην Ευρώπη. Δήλωσαν συμμετοχή 29 χώρες στα προκριματικά συν την κάτοχο Ιταλία (δεν διεγράφη από τη FIFA, όπως η Γερμανία) και η διοργανώτρια Βραζιλία πήγαν απευθείας στην τελική φάση.
Για τις ανάγκες του Μουντιάλ κατασκευάστηκε και το θρυλικό «Μαρακανά» στις όχθες του ομώνυμου ποταμού του Ρίο, το οποίο είχε χωρητικότητα τότε 200.000 θεατών! Προκειμένου να είναι έτοιμο στην πρεμιέρα του Παγκοσμίου Κυπέλλου χρειάστηκε να εργαστούν σκληρά νύχτα και μέρα χιλιάδες στρατιώτες.
Το «Μαρακανά» έκανε… ντεμπούτο μαζί με τη Βραζιλία, στις 24 Ιουνίου 1950 όπου 82.000 θεατές (επισήμως, λέγεται ότι ξεπέρασαν τους 150.000) είδαν τους «καριόκας» να διαλύουν με 4-0 το Μεξικό. δύο γκολ έβαλε ο Αντεμίρ, βασικός άξονας της θεαματικότατης Βραζιλίας, σκοράροντας ακατάπαυστα σχεδόν σε κάθε ματς. Δύο γκολ κόντρα στο Μεξικό, ένα κόντρα στην Γιουγκοσλαβία, καρέ απέναντι στη Σουηδία και ένα κόντρα στην Ισπανία, ο Αντεμίρ υπήρξε ο φόβος και ο τρόμος των αντιπάλων των διοργανωτών. Σημείωσε το «παρθενικό» γκολ σε επίσημο ματς στο «Μαρακανά» και συνέθεσε ένα απίστευτο επιθετικό τρίο μαζί με τον Ζιζίνιο και τον Ζαΐρ, που τον βοήθησαν να αναδειχθεί πρώτος σκόρερ με 9 γκολ (άλλες πηγές θεωρούν ότι σημείωσε 7 και πιστώνουν σε άλλους παίκτες τα δύο, αλλά ακόμα κι έτσι θα έπαιρνε τον εν λόγω τίτλο). Γρήγορος και δυνατός, με ισχυρό σουτ, ήταν ο διάδοχος του Λεονίντας ντα Σίλβα στη Βραζιλία και ο προπομπός για τον Πελέ, αφού οι φίλαθλοι των θαύμαζαν για τα ζογκλερικά που μπορούσε να κάνει με την μπάλα και τις απότομες αυξομειώσεις της ταχύτητας που μπέρδευαν τους αντιπάλους.
Η Βραζιλία τερμάτισε δεύτερη σε εκείνο το Μουντιάλ, πίσω από την Ουρουγουάη ενώ το Μεξικό, στη δεύτερη παρουσία του και πρώτη μετά το 1930, αποκλείστηκε νωρίς νωρίς με τρεις ήττες και 2-10 γκολ ενώ στα προκριματικά, όπου μετείχε για πρώτη φορά, είχε προκριθεί μόνο με νίκες (6-0 και 6-2 τις ΗΠΑ, 2-0 και 3-0 την Κούβα).
Μουντιάλ 1954, όμιλοι. Τέσσερα χρόνια μετά το πρώτο τους «ραντεβού» σε Μουντιάλ, Βραζιλία και Μεξικό συναντήθηκαν και πάλι, ξανά σε πρεμιέρα ομίλου. Τότε οι Ελβετοί διοργανωτές είχαν φτιάξει ένα περίεργο σύστημα διεξαγωγής, καθώς οι δύο επικεφαλής ομάδες κάθε γκρουπ δεν θα έπαιζαν μεταξύ τους ενώ σε ισοπαλία ακολουθούσε παράταση. Οι Βραζιλιάνοι δεν αντιμετώπισαν προβλήματα ενάντια στην «ελ τρι», φτάνοντας άνετα στο 5-0 (23’ Μπαλτάζαρ, 30’ Ντιντί, 34’ και 43’ Πίνγκα, 69’ Ζουλίνιο).
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο του ’54 η FIFA γιόρταζε τη συμπλήρωση 50 χρόνων ζωής, εξ ου και έφερε το τουρνουά στην έδρα της, στην Ελβετία. Στα προκριματικά συμμετείχαν 45 χώρες, εκ των οποίων δέκα αποσύρθηκαν: μεταξύ αυτών Σοβιετική Ενωση, Πολωνία. Για πρώτη φορά διεξήχθησαν προκριματικά στη Λατινική Αμερική, αφού μειώθηκαν οι αποχωρήσεις, με τη Βραζιλία να προκρίνεται εύκολα από τον όμιλο, στον οποίο, πάντως, αρνήθηκε ξανά να συμμετάσχει η Αργεντινή. Στα δικά του προκριματικά το Μεξικό είχε περάσει… άνετα, διαλύοντας Αϊτή (8-0, 4-0) και ΗΠΑ (4-0 και 3-1).
Μουντιάλ 1962, όμιλοι. Το 7ο Παγκόσμιο Κύπελλο, ξεκίνησε με μια μεγάλη έκπληξη, αυτή της ανάθεσης της τελικής φάσης στη Χιλή, για να καταλήξει σε αυτό που όλοι περίμεναν: την επικράτηση της Βραζιλίας για δεύτερη συνεχόμενη φορά. Το Μεξικό απέκλεισε τις ΗΠΑ (αποσύρθηκε ο Καναδάς) ενώ η Βραζιλία προκρίθηκε αυτόματα ως πρωταθλήτρια και συναντήθηκαν στο πλαίσιο του 3ου ομίλου, λήγοντας με 2-0 υπέρ της «σελεσάο» (56’ Ζαγκάλο, 73’ Πελέ). Τσεχοσλοβακία και Ισπανία τον συμπλήρωναν, με την πρώτη να προκρίνεται και να φτάνει ως τον τελικό, όπου όμως έχασε με 3-1 από τη Βραζιλία, που είχε σχεδόν ίδια ομάδα με αυτή που θριάμβευσε στα γήπεδα της Σουηδίας το 1958.
Ακόμη όμως και αυτή χρησιμοποιούσε το σύστημα 4-3-3 ρίχνοντας μεγαλύτερο βάρος στην άμυνα. Για τους Ντιντί, Νίλτον Σάντος και Τζιάλμα Σάντος ήταν η τρίτη συνεχόμενη παρουσία σε Μουντιάλ. Ηταν παράλληλα η δεύτερη για τον 21χρονο Πελέ, ο οποίος κατά την προσφιλή του συνήθεια σκόραρε στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με το Μεξικό.
Μουντιάλ 2014, όμιλοι. Δεύτερη φορά η Βραζιλία διοργάνωσε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, και πρώτη μετά το 1950, δεύτερη φορά που… πληγώθηκε με το αλήστου μνήμης 7-1 από τη Γερμανία στον ημιτελικό. Και είχε δυσκολευτεί (λίγο…) στον όμιλο, που συμπλήρωναν Κροατία και Καμερούν, μένοντας στο 0-0 με το Μεξικό για τη 2η αγωνιστική, στη Φορταλέζα, σ’ ένα «χορταστικό» παιχνίδι, με φάσεις και εξαιρετικό ρυθμό αλλά του έλειψε το γκολ.
Πρωταγωνιστής του ματς ήταν ο πορτιέρε Γκιγέρμο Οτσόα, που είχε αρκετές αποτελεσματικές επεμβάσεις, κυρίως στην κεφαλιά του Νεϊμάρ (26′) και στην προσπάθεια του Παουλίνιο (44′), με τους Γουαρδάδο (σουτ άουτ) και Χιμένες (απέκρουσε ο Ζούλιο Σέζαρ) να απειλούν στο τέλος τη βραζιλιάνικη εστία.
Δημοσιεύτηκε στο «Scripta manent» της «Sportday» στις 3/7/2018
