Στο Μουντιάλ του 1974 για πρώτη και τελευταία φορά συγκρούστηκαν οι δύο Γερμανίες στην εποχή της έξαρσης του «ψυχρού πολέμου», Δύσης και Ανατολής.
Στις 22 Ιουνίου του 1974 το «Φόλκσπαρκ» του Αμβούργου φιλοξένησε έναν μοναδικό αγώνα την 88χρονη ιστορία του Μουντιάλ, την «αδελφική» μάχη των δύο Γερμανιών, της Δυτικής κόντρα στην Ανατολική σε μια εποχή που ο «ψυχρός πόλεμος» βρισκόταν σε πλήρη έξαρση. Πάνω από 60.000 είχαν γεμίσει κάθε γωνιά του σταδίου και ανάμεσα τους 1.500 Ανατολικογερμανοί, όλοι μέλη του κόμματος που είχαν πάρει ειδική άδεια για να διαβούν τα σύνορα. Έχοντας προκριθεί και οι δύο για την επόμενη φάση έπαιζαν για την πρωτιά του ομίλου με την ισοπαλία να βολεύει τους Δυτικούς.
Οι δύο χώρες είχαν χωριστεί στο τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου και από τότε δεν είχαν ποτέ βρεθεί αντιμέτωπες. Αυτή ήταν η πρώτη και μοναδική τους αναμέτρηση. Ο φόβος της ήττας είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν ελάχιστες φάσεις με ελάχιστα φάουλ και κίτρινες κάρτες. Ο Ουρουγουανός ρέφερι Ραμόν Μπαρέτο Ρουίθ έδειξε μόλις τρεις κίτρινες (όλες στους Ανατολικογερμανούς με την πρώτη από αυτές στον Σπαρβάσερ). Όλες και όλες δύο άξιες λόγου φάσεις (μία από κάθε πλευρά).
Ώσπου στο 77ο λεπτό ήρθε το χρυσό γκολ. Ο γκολκίπερ Γιούργκεν Κρόι με βολέ, βρήκε στην δεξιά πλευρά τον νεοεισελθόντα Εριχ Χάμαν που ανενόχλητος διέσχισε σχεδόν το μισό γήπεδο και μόνο ο Μπεκενμπάουερ εκνευρισμένος από την αδράνεια των συμπαικτών του έτρεξε να τον ανακόψει. Ήταν όμως αργά. Ο Χάμαν με μπαλιά 20 μέτρων βρήκε τον Σπαρβάσερ που κοντρόλαρε με το κεφάλι μετά με το στήθος και έστρωσε την μπάλα στο δεξί του πόδι και από εκεί στα δίκτυα μπερδεύοντας τους Φογκτς και Χέτγκες που «κουτούλησαν» από τις μανούβρες του σκόρερ.
To χρυσό γκολ
«Αυτό γκολ μας έκανε να συνέλθουμε και να πάρουμε το τρόπαιο» έλεγε ο «Κάιζερ» Φραντς ενώ ο Σπαρβάσερ θεωρεί εκείνη την βραδιά ως την πλέον αλησμόνητη της ζωής του. Αυτό ήταν το μοναδικό του γκολ σε Μουντιάλ ενώ παράλληλα έσπασε το απαραβίαστο της εστίας του Ζεπ Μάγερ που κρατούσε για περισσότερα από 450 λεπτά μετά από ένα γκολ του Κένι Νταλγκλίς τον Μάρτιο της ίδιας χρονιάς σε φιλικό προετοιμασίας με την Σκωτία.
Το «ένδοξο» 1974
Γεννημένος το 1948 Χάλμπερσταντ, της Σαξονίας, σε μία πόλη που είχε υποστεί πολύ σημαντικές καταστροφές στη διάρκεια του δεύτερου παγκοσμίου κυπέλλου και βρισκόταν σε φάση ανοικοδόμησης εκείνη την χρονιά, ο 70χρονος Γιούργκεν Σπαρβάσερ είχε παίξει και στα έξι παιχνίδια της Ανατολικής Γερμανίας στο Μουντιάλ του 1974 ενώ λίγες μέρες νωρίτερα είχε συμβάλει στην κατάκτηση του κυπέλλου Κυπελλούχων με το Μαγδεμβούργο, την ομάδα που υπηρέτησε πιστά για 13 χρόνια. Παράλληλα είχε πάρει και το πτυχίο του ως μηχανικός.
Αυτομόλησε το 1988
Αμέσως μετά το Μουντιάλ είχε κυκλοφορήσει ευρέως ότι είχε γεμίσει από προσφορές από το κυβερνών κόμμα. «Και τι δεν είχαν πει. Ότι μου αγόρασαν σπίτι, αυτοκίνητο και με είχαν ενισχύσει με ένα πολύ σημαντικό χρηματικό ποσό. Τίποτα δεν ίσχυε, όλα ήταν ψέμματα» έλεγε πολλά χρόνια μετά ο Γιούργκεν που έκρυβε για ευνόητους λόγους την πλήρη αντίθεση του για το καθεστώς ώσπου το 1988 δεν άντεξε. Μπήκε στην λίστα των 4.000.000 Ανατολικογερμανών που είχαν αυτομολήσει. Βρήκε την ευκαιρία σε ένα τουρνουά βετεράνων και έμεινε στη Δυτική Γερμανία λίγους μήνες πριν την πτώση του τοίχους.
Αλλαγή με τον Μπράιτνερ
Η Π.Ο της Ανατ.Γερμανίας είχε απαγορεύσει στους παίκτες της ομάδας να τηρήσουν το έθιμο και να αλλάξουν φανέλες μετά το τέλος της αναμέτρησης στο Αμβούργο. Πράγματι και οι έντεκα το τήρησαν αλλά στο τούνελ προς τα αποδυτήρια ο «αντικαθεστωτικός» Σπαρβάσερ βρήκε την ευκαιρία να την αλλάξει στα «μουλωχτά» με τον «αναρχικό» Πολ Μπράιτνερ. Το μυστικό τους κρατήθηκε κρυφό για 28 χρόνια όταν πρόσφεραν τις φανέλες τους σε δημοπρασία για κοινοφελή σκοπό.
