Οι Άγγλοι ανέκαθεν μας απασχολούσαν ποδοσφαιρικά την περίοδο των Χριστουγέννων. Ωστόσο η παρακάτω ιστορία δεν έχει να κάνει με μία Boxing Day γεμάτη δράση ή με κάποιο σημαντικό αποτέλεσμα – όχι τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τη βαθμολογική του σημασία.
Τα Χριστούγεννα του 1940, η Ευρώπη είχε μπει στη δίνη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και όλα σχεδόν τα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα είχαν ανασταλεί.
Στο Νησί, συνεχιζόταν η δράση με τοπικές λίγκες, οι οποίες δεν μετρούσαν στην κατάταξη τους βαθμούς αλλά τον μέσο όρο τερμάτων! Βλέπετε, μόνο σίγουρο δεν ήταν ότι όλες οι ομάδες θα μπορούσαν να «βγάλουν» όλες τις αγωνιστικές. Ενδεικτικά, την σεζόν 1940/41, η Κόβεντρι κατάφερε να παίξει μόλις δέκα φορές, ενώ η Στόουκ 36!
Στις 25 Δεκεμβρίου λοιπόν, η Μπράιτον κλήθηκε να ταξιδέψει στο Νόρφολκ προκειμένου να αντιμετωπίσει τη Νόριτς. Ο Ιρλανδός τεχνικός των «γλάρων», Τσάρλι Γουέμπ, ταξίδεψε με τρένο την απόσταση των 280 χιλιομέτρων μαζί με τέσσερις ποδοσφαιριστές του και αναμενόταν να συναντήσει τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας στο «Κάροου Ρόουντ». Φευ! Κανείς δεν εμφανίστηκε, υπό τον φόβο των βομβαρδισμών της Λουφτβάφε.
Η βρετανική κυβέρνηση αποθάρρυνε τους πολίτες της να κάνουν άσκοπες μετακινήσεις. «Είναι πραγματικά αναγκαίο το ταξίδι σας;» αναρωτιόταν η σχετική καμπάνια.
Το ματς λοιπόν βρέθηκε φάτσα με την πιθανότητα να αναβληθεί. Ο Γουέμπ όμως δεν ήθελε ούτε να ακούσει αυτό το ενδεχόμενο. Σε συνεννόηση με τους ανθρώπους των «καναρινιών», κατάφερε να εξασφαλίσει την συμμετοχή ενός ποδοσφαιριστή της ομάδας Νέων της Νόριτς, καθώς και του Τζίμι Ίθελ της Μπόλτον, ο οποίος υπηρετούσε στην περιοχή! Τα υπόλοιπα πέντε μέλη της ενδεκάδας; Εθελοντές από τους 1.500 οπαδούς που βρίσκονταν στις κερκίδες!
«Οι άνθρωποι του γηπέδου πήγαιναν στον κόσμο και ρωτούσαν αν θέλουν να παίξουν» θυμόταν το 2001 ο Τσάρλι Χάρμαν, που ήταν ένας από τους τέσσερις παίκτες της Μπράιτον που έφτασαν στο γήπεδο – στα 16 του τότε.
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, το ματς ήταν κάτι παραπάνω από μονόπλευρο. Μέχρι το 45′, η Νόριτς είχε σκοράρει δέκα φορές, ενώ άλλα οκτώ τέρματα στο δεύτερο ημίχρονο διαμόρφωσαν το τελικό 18-0! Σκορ ρεκόρ για την εποχή, σύμφωνα με την Aberdeen Journal της επόμενης ημέρας, που ανέφερε πως η Νόριτς ξεπέρασε τις επιδόσεις των Τρανμίρ Ρόβερς και Στόκπορτ Κάουντι (με 13 γκολ) από τις αρχές της δεκαετίας του ’30.
Όπως είπε ο Χάρμαν, «εμείς γελούσαμε, δεν το είχαμε πάρει και τόσο σοβαρά, όμως ο προπονητής μας ήταν σοβαρός. Έλεγε πως ήταν περήφανος για μας». Ο Γουέμπ, που είχε υπηρετήσει τους «γλάρους» ως παίκτης (1910-1915) και ως προπονητής (1919-1947) είχε να καμαρώνει πως η ομάδα του ήταν μία από τις ελάχιστες που δε χρειάστηκε να αναβάλλουν ούτε έναν αγώνα κατά τη διάρκεια του πολέμου.
Όχι βέβαια πως δεν είχαν υπάρξει διακοπές. Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, η αναμέτρηση της Μπράιτον με την Σαουθάμπτον είχε σταματήσει μόλις 210 δευτερόλεπτα μετά την σέντρα, καθώς ήχησαν οι σειρήνες για επικείμενο βομβαρδισμό. Μία εβδομάδα νωρίτερα, το ματς με την Πόρτσμουθ διεκόπη με το σκορ στο 2-1 επί των «πόμπεϊς» για τον ίδιο λόγο, με την περιοχή να θρηνεί εντέλει 55 νεκρούς μετά από βομβαρδισμό σε κινηματογράφο του Κεμπ Τάουν…
Εκεί την σεζόν – αν μπορούμε να τη χαρακτηρίσουμε έτσι – οι «γλάροι» είχαν καταφέρει να ολοκληρώσουν 25 αγώνες και κατετάγησαν 27οι σε σύνολο 34 ομάδων της νότιας Αγγλίας.
