1862, 14 Οκτωβρίου. Το απομεσήμερο ο αθηναϊκός λαός συγκεντρώνεται στην Πλατεία Όθωνος για να πανηγυρίσει την έξωση του Όθωνα. Μετά τη δοξολογία, ο πρόεδρος της προσωρινής κυβερνήσεως, Δημήτριος Βούλγαρης, απευθύνεται προς το συγκεντρωμένο πλήθος. Ανάμεσα στα άλλα ακούγονται και τα εξής: «Ας ορκισθώμεν επί της Πλατείας ταύτης, της λαβούσης ήδη το ωραίον της Ομονοίας όνομα, και ας είπη έκαστος εξ ημών: Ορκίζομαι πίστιν εις την πατρίδα και υπακοήν εις τας εθνικάς αποφάσεις».
Στις 18 Σεπτεμβρίου 1834 με διάταγμα της αντιβασιλείας του Όθωνα η Αθήνα ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους. Η περιοχή της σημερινής πλατείας Ομονοίας ονομαζόταν «Τζηρίτη» και ήταν… ερημική! Κάποια σκόρπια δέντρα μόνο αλλά άνθρωπος ούτε για δείγμα. Άλλωστε τότε η Αθήνα είχε πολύ λίγους κατοίκους: 7.000 αναφέρουν κάποιες πηγές,12.000 άλλες. « Ένας λόγκος με χαλίκια και σωρούς σκουπιδιών», γράφει η Σ. Λιννέρ στο βιβλίο της «Μια Σουηδέζα στην Ελλάδα». Στην ευρύτερη περιοχή της υπήρχαν δέντρα, αμπέλια και συκιές καθώς επίσης και μάντρες με αγελάδες και γιδοπρόβατα. Πέρα από αυτήν, η πόλη ήταν επίσης έρημη και ακατοίκητη. Εκεί που βρίσκεται σήμερα η πλατεία Ομονοίας συναντιούνταν δύο ρέματα, ένα που κατέβαινε από τη σημερινή οδό Σταδίου και ένα που κατέβαινε από τη σημερινή οδό Πανεπιστημίου και τα οποία στη συνέχεια ενώνονταν στον Κυκλοβόρο που κυλά σήμερα κάτω από την οδό Μάρνη και ο οποίος ήταν παραπόταμος του Κηφισού.
Ο χώρος διαμορφώθηκε σε πλατεία το 1846 και αρχικά πήρε το όνομα Πλατεία Ανακτόρων και στη συνέχεια Πλατεία Όθωνος, προς τιμή του βασιλιά. Αποτελούσε το… βορειότερο άκρο της πόλης και το τέρμα του εξοχικού περιπάτου των Αθηναίων της εποχής.
Το 1850 η πλατεία Όθωνος πήρε τετράγωνο σχήμα ενώ το 1859 επί δημαρχίας Γ. Σκούφου άρχισε η διαμόρφωσή της. Ξεριζώθηκαν τα αμπέλια και οι συκιές και φυτεύτηκαν βελανιδιές. Η πλατεία έγινε θέατρο συγκρούσεων οθωνικών και αντιοθωνικών ενώ εκεί γιορτάστηκε η έξωση του Όθωνα τον Οκτώβριο του 1862.
Κατόπιν, μετονομάσθηκε σε Πλατεία Ομονοίας, όταν στο χώρο αυτό συγκεντρώθηκαν και έδωσαν όρκο «ομονοίας» οι αρχηγοί των αντιπάλων πολιτικών μερίδων, οι οποίες είχαν προκαλέσει λόγω του δυναστικού αιματηρές ταραχές στη χώρα.
