Θα μπορούσε να ήταν και ερώτηση για κουίζ: ποια ήταν η πρώτη, χρονικά, χώρα που αναγνώρισε την Ελλάδα ως ανεξάρτητη χώρα;
Η Αϊτή! Το μικρό, νησιωτικό κράτος της Καραϊβικής και πρώην αποικία των Γάλλων, κέντρο διακίνησης και εγκατάστασης δούλων από την Αφρική προκειμένου να δουλεύουν στις φυτείες καφέ και ζάχαρης των αποικιοκρατών, υπήρξε η πρώτη χώρα που συμμερίστηκε τον πόθο για ελευθερία των υπόδουλων Ελλήνων.
Οι Ευρωπαίοι καταδίκασαν την Ελληνική Επανάσταση παρόλο που αυτή δεν ήταν κοινωνική, όπως όλες οι υπόλοιπες στη Γηραιά ήπειρο, αλλά εθνικοαπελευθερωτική. Γνώριζαν καλά, ο Μέτερνιχ και οι συν αυτώ ότι μια ενδεχόμενη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, θα ανέτρεπε τις ισορροπίες στην Ευρώπη κάτι που κανείς δεν ήθελε.
Κι όμως σ’ αυτό το μακρινό νησί, μόλις είκοσι χρόνια πριν από την Ελληνική Επανάσταση (1791) και στον απόηχο των προταγμάτων της επανάστασης που δονούσε την αποικιακή μητρόπολη για ελευθερία και ισότητα, είχε ξεσπάσει η πρώτη επανάσταση των «σύγχρονων σκλάβων» που διεκδικούσαν κοινωνική χειραφέτηση. Λίγο αργότερα (1804) και μετά από τη νικηφόρο αναμέτρηση με τη στρατιά του Ναπολέοντα που είχε σπεύσει για να τους καταστείλει, οι «μαύροι Γιακωβίνοι» κήρυξαν την ανεξαρτησία τους από τη γαλλική μητρόπολη, ιδρύοντας «το κράτος του Χαητίου», κατά τη διατύπωση των Ελλήνων λογίων του 19ου αι. Στις 15 Ιανουαρίου 1822 ο πρόεδρος της Δημοκρατίας της Αϊτής , Ζαν Πιερ Μπόιερ (Jean Pierre Boyer) απέστειλε στους «πολίτας της Ελλάδος Α. Κοραήν, Κ. Πολυχρονιάδην, Α. Βογορίδην και Χ. Κλονάρην» επιστολή αναγνώρισης της Ελληνικής Επανάστασης και της Ελλάδας ως ανεξάρτητου κράτους.
Την επιστολή του Αϊτινού προέδρου, που στο πλαίσιο του εορτασμού των 200 ετών από το Εικοσιένα εκτέθηκε ως ένα από τα πρώτα επίσημα διπλωματικά τεκμήρια που οπλίζουν με διεθνή ισχύ το 1821, περιβάλλει η αχλή ενός θρύλου. Καίτοι κατεστραμμένη οικονομικά η Αϊτή, λέγεται πως συνόδευσε τη χειρονομία αναγνώρισης με την αποστολή 45 τόνων κόκκους καφέ, τα χρήματα από την πώληση των οποίων θα δίνονταν ως οικονομική συνδρομή για τις ανάγκες του Αγώνα, καθώς και με την αποστολή 100 εθελοντών- πολεμιστών ως έμψυχου υλικού για τον ίδιο σκοπό. Οι Αϊτινοί θαλασσινοί πολεμιστές λέγεται πως χάθηκαν όλοι κατά τη διάρκεια του ταξιδιού προς την Ελλάδα…
