Δεν έχουν περάσει παρά μόνο επτά χρόνια από την εποχή που παιδιά από την επιτροπή σωτηρίας έβγαιναν στους δρόμους του Μπόρνμουθ, της παραθαλάσσιας τουριστικής πόλης της Νότιας Αγγλίας, με τενεκεδάκια-κουμπαράδες και ζητούσαν από τους απλούς πολίτες να δώσουν ότι μπορούσε ο κάθε ένας για να μην φθάσει η ομάδα στη χρεωκοπία.
To Save the Cherries έγινε σύνθημα όπως φαίνεται και από την σχετική φωτογραφία αλλά κακά τα ψέματα, με τα «ψίχουλα» δεν μπορούσε να σωθεί ο σύλλογος που στις αρχές του 2008 είχε δει τα χρέη του να εκτινάσσονται στα 4 εκατ.λίρες.
Η ομάδα υποβιβάστηκε στην δεύτερη κατηγορία της Αγγλίας, έφθασε στο παρά πέντε να μην πάρει άδεια συμμετοχής την σεζόν 2008-09, υποχρεώθηκε σε εκκαθάριση και της αφαιρέθηκαν 17 βαθμοί. Λυτρώθηκε από το άγχος του υποβιβασμού και την άρση της επαγγελματικής της υπόστασης, μόλις την τελευταία αγωνιστική παίρνοντας τελικά την 21η θέση.
Όλα αυτά χάρις σε μία επιταγή 100.000 λιρών του νυν προέδρου Τζεφ Μόστιν. Μία επιταγή που έβαλε τις βάσεις, έσωσε την ομάδα που είχε φθάσει στο χείλος της αβύσσου όπως δήλωσε χαρακτηριστικά στο BBC o Mόστιν.
Από εκείνη την επιταγή και μετά αρχίζει να ξετυλίγεται σαν παραμύθι η ανοδική πορεία της ομάδας. Ο Μόστιν μπαίνει επικεφαλής ενός κονσόρτσιουμ, νοικοκυρεύει τα οικονομικά και αλλάζει δραστικά το τοπίο.
Με την πρώτη σεζόν οι Τσέρις κερδίζουν την προαγωγή τους στην πρώτη κατηγορία το 2010 παίρνοντας την 2η θέση πίσω από την πρωταθλήτρια Νοτς Κάουντι.
Την αμέσως επόμενη σεζόν (2010-2011) φθάνει στα πλέι οφ της ανόδου στην Τσάμπιονσιπ αλλά χάνει στα πέναλτι από την Χάντερσφιλντ. Ακολουθεί μία μετριότατη σεζόν (11η το 2011-2012) και το 2013 κερδίζει πανηγυρικά την άνοδο (πάλι 2η πίσω από την πρωταθλήτρια Ντονκάστερ).
Την σεζόν 2013-14 τερματίζει 10η στην Τσάμπιονσιπ για να φθάσει στην απόλυτη ποδοσφαιρική ηδονή και την άνοδο μετά από καταπληκτική πορεία στην εφετινή σεζόν.
Όλα αυτά για μία πόλη με πληθυσμό 180.000 κατοίκων με ένα γήπεδο που δεν ξεπερνά τις 12.000 θέσεις με ένα προϋπολογισμό που μετά βίας φθάνει τα 3 εκατ. λίρες και μία ομάδα που πίσω στο 1971 άλλαξε τα χρώματα της σε κόκκινο-μαύρο για να μοιάζουν οι φανέλες με εκείνες της Μίλαν.
