Επισήμως δηλώνεται έτος ίδρυσής της το 1925, μερικοί θυμούνται ιστορίες των παππούδων τους για τη Ζενίτ που πρωτοεμφανίστηκε το 1914. Πρακτικά, ο σύλλογος της Αγίας Πετρούπολης… γεννήθηκε το 1897 όταν μερικοί ντόπιοι εργάτες έφτιαξαν την ομάδα «Πέτρογκραντ» που έδωσε φιλικό με την ομάδα «Οστρόφ» που αποτελούνταν από Αγγλους συναδέλφους τους. Είναι το πρώτο καταγεγραμμένο ποδοσφαιρικό ματς στην ιστορία της Ρωσίας, η οποία ήταν τότε η Ρωσική Αυτοκρατορία του Νικολάου Β’ στον οποίο είχε καταλήξει η εξουσία μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Β’ στην Αγία Πετρούπολη και τη σύντομη «θητεία» του δευτερότοκου γιου του, Αλέξανδρου Γ’, πατέρα του Νικολάου.
Λέγεται ότι ένας από τους παίκτες εκείνης της Πέτρογκραντ έγινε αργότερα μέλος της φράξιας ονόματι «Θέληση του Λαού», η οποία αμφισβητούσε τη βάση της πολιτικής εξουσίας στη χώρα απαιτώντας επαναστατικές αλλαγές (που εντέλει έγιναν από τους Μπολσεβίκους το 1917) και οργάνωσε τη δολοφονία το 1881 με βόμβα.
Η Αγία Πετρούπολη ήταν τότε η πρωτεύουσα της αχανούς αυτοκρατορίας, πόλη που ιδρύθηκε από τον Μέγα Πέτρο το 1703 (περί τους 40.000 σκλάβους πέθαναν για να καθαρίσουν τα έλη και να τη χτίσουν) το «παράθυρο» της Ρωσίας στην Ευρώπη.
Οι μετονομασίες και η πολιορκία
Από το 1712 έως και την Οκτωβριανή Επανάσταση του ‘17 κράτησε τον τίτλο της πρωτεύουσας, με την αλλαγή να γίνεται από τον Βλάντιμιρ Λένιν που φοβόταν ότι η θέση της την καθιστούσε ευάλωτη σε πιθανή επέμβαση των δυτικών δυνάμεων στην επανάσταση. Πρωτεύουσα ορίστηκε, και έμεινε έκτοτε, η ιστορική Μόσχα, η επέμβαση των δυτικών έλαβε χώρα, και απέτυχε, μέσω Κριμαίας και στις 24 Ιανουαρίου 1924, μετονομάστηκε τρεις ημέρες μετά το θάνατο του Λένιν, σε Λένινγκραντ. Δεν ονομαζόταν όμως Αγία Πετρούπολη, Πέτερμπουργκ στα ρώσικα αλλά Πέτρογκραντ από το 1914, καθότι το πρώτο θύμιζε όνομα Γερμανών, που ήταν αντίπαλοι των Ρώσων στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Στον Β’ Παγκόσμιο, το Λένινγκραντ ήταν εκ των βασικών στρατηγικών στόχων των ναζί. Η πόλη πολιορκήθηκε επί 872 ημέρες οι νεκροί από την πείνα και τις αρρώστιες ξεπέρασαν τα 2 εκατομμύρια και, ακόμη και σήμερα, αποκαλύπτονται άγνωστες ιστορίες όσων κατοίκων επέζησαν… Ημερολόγια της εποχής κάνουν λόγο ακόμη και για περιπτώσεις κανιβαλισμού ενώ, μετά την απελευθέρωση στις 18 Ιανουαρίου 1943, οι κάτοικοι το πρώτο που ζήτησαν ήταν… γάτες, διότι της είχαν φάει όλες και η πόλη είχε γεμίσει ποντίκια (!).
Η ανοικοδόμηση έγινε άμεσα, το Λένινγκραντ και τα περισσότερα προάστιά του ξανακτίστηκαν ή αποκαταστάθηκαν και, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ενωσης το 1991, δημοψήφισμα έβγαλε με 54% το «ναι» στην επαναφορά του πρώτου ονόματος της πόλης…
Δημοσιεύτηκε στο «Scripta Manent» της «Sportday» στις 21 Φεβρουαρίου 2018
