𝟏𝟔𝟖 𝚮𝚳𝚬𝚸𝚬𝚺 𝚪𝚰𝚨 𝚻𝚶 𝚳𝚶𝚼𝚴𝚻𝚰𝚨𝚲 𝟐𝟎𝟐𝟐 
🅼🆄🅽🅳
🆂🆃🆁🅸🅴🆂 
#Story No 33 
𝟏𝟗𝟓𝟒, 𝛕𝛐 𝛑𝛒𝛚𝛕𝛐 𝚳𝛐𝛖𝛎𝛕𝛊𝛂𝛌 𝛔𝛕𝛈𝛎 𝚬𝛖𝛒𝛚𝛑𝛈 𝛍𝛆𝛕𝛂 𝛕𝛐𝛎 𝛑𝛐𝛌𝛆𝛍𝛐
Με τη συμπλήρωση 50 χρόνων ζωής της FIFA έφερε το Παγκόσμιο Κύπελλο στην έδρα της, στην Ελβετία, το 1954. Μία απόφαση που είχε παρθεί από το κογκρέσο του Λουξεμβούργου το 1946. Στα προκριματικά συμμετείχαν 45 χώρες, εκ των οποίων 10 αποσύρθηκαν. Η Σοβιετική Ενωση ήθελε να αποφύγει μία ενδεχόμενη κακή πορεία, μετά την απογοητευτική εμφάνιση στο ολυμπιακό τουρνουά του 1952, η Πολωνία αποσύρθηκε κι έτσι η εκπληκτική Ουγγαρία της εποχής προκρίθηκε άνευ αγώνα, ενώ η Τουρκία κέρδισε στο… νόμισμα την Ισπανία και προκρίθηκε κι αυτή.
Η FIFA είχε απορρίψει αιτήσεις συμμετοχής στην προκριματική φάση ως εκπρόθεσμες ή λανθασμένα διατυπωμένες! «Θύματά» της ενόψει του 1954 ήταν η Ινδία, το Περού, το Βιετνάμ, η Κόστα Ρίκα, η Βολιβία και η Ισλανδία.
Η, δε, απουσία της Αφρικής ήταν εμφανής. Με εξαίρεση την Αίγυπτο που ήταν ανεξάρτητο κράτος και είχε οργανώσει το ποδόσφαιρό της οι περισσότερες χώρες ήταν ακόμα υπό την εξουσία των Άγγλων των Γάλλων και των Πορτογάλων και έτσι δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής.
Η FIFA είχε δεχθεί λίγους μήνες μετά το Μουντιάλ του 1950 τη Δυτική Γερμανία στους κόλπους της, όπως και το κρατίδιο του Σάαρ (με προπονητή τον Χέλμουτ Σεν, μετέπειτα τεχνικό της Δυτικής Γερμανίας στο νικηφόρο Μουντιάλ του 1974). Οι δύο «αδερφές» χώρες, μάλιστα, αναμετρήθηκαν στο μπαράζ προκριματικών, με τη Δυτική Γερμανία να προκρίνεται. Για πρώτη φορά διεξήχθησαν τα προκριματικά στη Λατινική Αμερική, αφού μειώθηκαν οι αποχωρήσεις, με την Βραζιλία να προκρίνεται εύκολα από τον όμιλο, στον οποίο, πάντως, αρνήθηκε ξανά να συμμετάσχει η Αργεντινή.
Οπως σχεδόν σε κάθε διοργάνωση, έτσι και σε αυτήν του 1954 υπήρξε αλλαγή στο σύστημα διεξαγωγής. Οι 16 φιναλίστ χωρίστηκαν σε τέσσερα γκρουπ των τεσσάρων, κάθε ένα εκ των οποίων απαρτιζόταν από δύο «ισχυρούς» και δύο «ανίσχυρους», βάσει της κατάταξης της FIFA. Οι «ισχυροί» κάθε ομίλου αγωνίζονταν με τους δύο «ανίσχυρους», αλλά όχι μεταξύ τους (όπως και οι «ανίσχυροι»), εκτός κι αν ισοβαθμούσαν στη δεύτερη θέση κι έπρεπε να δώσουν μπαράζ για το τελευταίο «εισιτήριο» πρόκρισης του ομίλου.
Με αυτά τα δεδομένα, η Τουρκία ήταν στους «ισχυρούς» επειδή απέκλεισε την Ισπανία , ενώ η Δυτική Γερμανία στους «ανίσχυρους» και έτσι δημιουργήθηκε μία άκρως αξιοπερίεργη κατάσταση στον δεύτερο όμιλο. Η πανίσχυρη Ουγγαρία συνέτριψε 9-0 τη Νότια Κορέα (πρώτη ασιατική ομάδα σε Παγκόσμιο Κύπελλο) και τα «πάντσερ» διέλυσαν τους Τούρκους με 4-1 και έτσι δεν είχαν ανάγκη να κοντράρουν στα ίσια τους Ούγγρους στη 2η αγωνιστική. Ως εκ τούτου, ο Ζεπ Χέρμπεργκερ παρέταξε μία ενδεκάδα με επτά αλλαγές και όπως ήταν φυσικό, γνώρισε τη συντριβή από την Ουγγαρία με 8-3. Αυτό το παιχνίδι αποτέλεσε και την… παρακαταθήκη της Γερμανίας για την κατάκτηση του θεσμού, αφού ο δυναμικός κεντρικός μέσος Βέρνερ Λίμπριχ τραυμάτισε τον ηγέτη των Μαγυάρων, Φέρεντς Πούσκας, στον αριστερό αστράγαλο και τον ανάγκασε να χάσει τα δύο επόμενα ματς της ομάδας του. Η ήττα της Γερμανίας την έφερε ξανά αντιμέτωπη με την Τουρκία λόγω της ισοβαθμίας των δύο χωρών (η Τουρκία είχε νικήσει με 7-0 τους Νοτιοκορεάτες) και εκεί η πλήρης Δυτική Γερμανία θριάμβευσε με 7-2.
Αξίζει να γίνει αναφορά σε δύο πολύ μεγάλους ποδοσφαιριστές της εποχής που δεν αγωνίστηκαν στο Μουντιάλ. Πρόκειται για τον Αργεντινό Αλφρέδο ντι Στέφανο και τον Ούγγρο Λάζλο Κουμπάλα. Ο Ντι Στέφανο δεν αγωνίστηκε στο Μουντιάλ γιατί δεν έλαβε μέρος η Αργεντινή. Όσον αφορά τον Κουμπάλα που είχε αποκτήσει την τσεχοσλοβάκικη υπηκοότητα, μη μπορώντας να αντέξει το κομμουνιστικό καθεστώς έφυγε από την Ουγγαρία για τη Βιέννη και από το 1951 αγωνιζόταν στην Μπαρτσελόνα. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο Κουμπάλα είναι ο μόνος ποδοσφαιριστής που έχει αγωνιστεί με τρεις διαφορετικές εθνικές ομάδες! Της Ουγγαρίας, της Τσεχοσλοβακίας και της Ισπανίας, αλλά ποτέ δεν συμμετείχε σε τελική φάση Μουντιάλ…
