Αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση του Champions League ήταν, από την αρχή της σεζόν, η Μάντσεστερ Σίτι. Δεν έφτασε καν στα ημιτελικά.
Αδιαφιλονίκητο φαβορί για την κατάκτηση του Europa League από τα νοκ άουτ και μετά ήταν, η Λίβερπουλ. Δεν έφτασε καν στα ημιτελικά.
Ετησίως, συμβαίνει.
Αντίθετα, το (νιούφι, ακόμη) Conference League έχει δικούς του κανόνες: η Αστον Βίλα, και κατόπιν η Φιορεντίνα, προέβαλαν εξ αρχής ως φαβορί και είναι αμφότερες στα ημιτελικά.
Το Champions League θα δώσει πολλά φέτος: ίσως γερμανικό «εμφύλιο» στον τελικό, ίσως ένα ακόμη (χάθηκε το μέτρημα) στη Ρεάλ, ίσως το πρώτο στην Παρί. Σασπένς, αγωνία, αμφιβολία. Σούπερ τουρνουά. Θέλω, φυσικά, Ρεάλ αλλά βλέπω Ντόρτμουντ. Με εντυπωσίασε κόντρα στην Ατλέτικο…
Το Europa League, η διοργάνωση των non champions και κορυφαίων, έφερε στην 4άδα ακριβώς αυτές: τη Ρόμα απέναντι στη Λέβερκουζεν και τη Μαρσέιγ απέναντι στην Αταλάντα: ξεκάθαρα από 25% σε καθεμιά σε ένα τουρνουά που το αήττητο της Μπάγερ θα απειληθεί σοβαρά, που η συμπαθέστατη Αταλάντα ίσως κάνει την υπέρβαση που ψάχνει εδώ και καιρό μα η δίψα και το πάθος που βγάζει η Ρόμα επί Ντε Ρόσι είναι το κάτι άλλο…
Όσο για το Conference League; Δύο φαβορί, δύο αουτσάιντερ ξεκάθαρα. Όχι πως λέει κάτι. Το αρνητικό για τον Ολυμπιακό είναι πως η Αστον Βίλα έχει βρει, εδώ και καιρό πια, τον δικό της… Μεντιλίμπαρ, τον «γκουρού των νοκ άουτ και των τελικών» Εμερι. Το θετικό, ότι τον βολεύει να είναι αουτσάιντερ.
ΥΓ. Εχει την… πλάκα του καθώς προκρίθηκαν, αμφότερες στα πέναλτι δύο ομάδες που απέκλεισε φέτος ο Παναθηναϊκός… στα πέναλτι: Μαρσέιγ και Ολυμπιακό!
